Tamara Sołoniewicz 1938-2000
Urodziła się 17 września 1938 roku w Narewce. Tu ukończyła szkołę podstawową, następnie w pobliskim Michałowie liceum ogólnokształcące. Studiowała na wydziale filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Podyplomowym Studium Dziennikarskim. Z Telewizją Polską związana była od połowy lat 60. Pracowała w Dzienniku Telewizyjnym, redakcji reportażu Programu I, redakcji społecznej i filmu dokumentalnego. Realizowała również filmy dla Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Łodzi oraz dla stacji zagranicznych. W latach 90. związała się z białostockim oddziałem Telewizji Białystok.
Tematem większości jej filmów była rodzinna Białostocczyzna. Pierwszy, jeszcze czarno-biały, film o tym terenie zrealizowała w 1966 roku. "Miasteczko na skraju puszczy" - to filmowa opowieść o ówczesnym życiu Hajnówki. Wiele jej filmów było nagradzanych na festiwalach w kraju i zagranicą. Najbardziej znane i utytułowane jej filmy to: "Matecznik" - złoty Ekran w 1975 roku, "Antygona w Stodole" - nagroda Brązowego Lajkonika na Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Krakowie, "Hela Pacewiczówna z Zadworzan" - srebrny Lajkonik na FFD, "Ziemia" - Gran Prix FFD, "Wąski tor" - w 1981 roku nagroda "Solidarności" oraz pierwsza nagroda na Festiwalu Filmów Społeczno-Politycznych w 1984 r., "Polski podrzutek" - nagroda Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w 1997 roku.
Ostatniego filmu już nie skończyła. Zmarła 18 lipca 2000 roku.