Urodził się 7 marca 1951 roku. Jest absolwentem białostockiego wydziału lalkarskiego warszawskiej PWST. Od 1978 roku jest aktorem Białostockiego Teatru Lalek.

Spektakle, w których gra Zaborski, przynosiły BTL rozgłos w kraju i za granicą. Sukces "Polowania na lisa" (nagroda zespołowa na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu w 1989 r.) czy "Leć głosie po rosie" (w Cahleville Meziers we Francji w 1991 r.) - to w wielkiej mierze jego zasługa. Kreował w nich główne role. Tworzy wybitne kreacje także w rolach drugoplanowych. Za rolę Komedianta-Muzyka w obsypanym laurami spektaklu "Niech żyje Punch!" na VI Festiwalu Teatrów Ogródkowych w Warszawie (1996 r.) otrzymał główną Wielką Ogródkową Nagrodę właśnie za rolę drugoplanową. W 1998 roku na XVIII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu podbił krytyków i publiczność. W "Krótkim Kursie Piosenki Aktorskiej" zagrał tam tak, że uznano go za najciekawszą osobowość artystyczną przeglądu.

Role jakie grał zwróciły uwagę wybitnych twórców polskiego teatru, został on zaproszony do realizacji kilku sztuk w Teatrze Telewizji, m.in. w "Proroku Ilji" Tadeusza Słobodzianka. Kilkakrotnie asystował reżyserom przy realizacji spektakli w BTL. Sam również zajmuje  się reżyserowaniem - na białostockiej scenie zadebiutował "Tymoteuszem wśród ptaków" Jana Wilkowskiego.

Zaborskiego zauważyli reżyserzy filmowi. Zagrał między innymi w takich filmach jak: „U Pana Boga za piecem” (1998), „Killerów 2-óch” (1999), „Dzień Świra” (2002), „Kariera Nikosia Dyzmy” (2002), „Zróbmy sobie wnuka” (2003) czy „Wesele” (2004).  Za rolę komisarza policji w filmie „U Pana Boga za piecem” otrzymał nagrodę na festiwalu w Gdyni.

Zaborski od lat uczy też młodsze pokolenie lalkarzy - wykłada w białostockiej Akademii Teatralnej.