Ukończył studia na Wydziale Dziennikarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę dziennikarską rozpoczął w Głosie Olsztyńskim. Po powrocie do Warszawy był publicystą w Przyjaciółce, a następnie w Zarzewiu i Nowej Wsi. W 1973 przeniósł się na Białostocczyznę, gdzie był przedstawicielem gazet centralnych. Współpracował z Gazetą Białostocką (z jego pomysłu przemianowaną w 1975 na Gazetę Współczesną) i miesięcznikiem reporterów Kontrasty.

Twórca i w latach 1980-1990 redaktor naczelny tygodnika Kontakty w Łomży. Skupił wokół pisma utalentowaną młodzież dziennikarską. Redagowane przez niego Kontakty zostały uznane za najlepsze w grupie pism regionalnych i uhonorowane Laurem Wigierskim w 1987. W tymże roku zajęły też I miejsce na wystawie prasy lokalnej i regionalnej w Katowicach. W kolejnych dwóch latach dwóch członków zespołu uhonorowanych zostało prestiżową Nagrodą Juliana Bruna, przyznawaną młodym dziennikarzom. Takiego sukcesu nie osiągnął żaden tygodnik, nie tylko regionalny. Kontakty zasłynęły również klubem „Starcia”, w którym uczestniczyli m.in. przedstawicieli opozycji, oraz cyklem spotkań Bez pardonu.

W wieloletniej działalności redakcyjnej nieustannie łączył pracę dziennikarską z organizatorską. Był pomysłodawcą, organizatorem bądź współorganizatorem licznych wydarzeń kulturalnych. Poczynając od Zarzewia (Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Rolniczej, konkurs na pamiętnik Moje pierwsze kroki w gospodarstwie) poprzez Nową Wieś (konkursy pamiętnikarskie: Z dyplomem na wieś, Moje życie w PGR i in.), Gazetę Białostocką/Współczesną (konkursy: Konflikt współczesny, Moje miejsce wśród ludzi) i Kontakty (oprócz dorocznych turniejów reporterskich, także konkurs na Pamiętnik nastolatka). Utworzył Krajowy Klub Reportażu Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL, któremu przewodniczył przez dwie kadencje.

Z jego inicjatywy we wrześniu 1981 powstało Społeczne Stowarzyszenie Prasoznawcze „Stopka”, znane m.in. jako organizator prestiżowego ogólnopolskiego dorocznego Konkursu o Nagrodę i Medal Zygmunta Glogera oraz konkursów pamiętnikarskich dla Polaków w kraju i za granicą: Wschodnie losy Polaków, Zachodnie losy Polaków, Jak żyjesz, Polaku?, Kto mnie wychowuje? Przy Stowarzyszeniu działa Oficyna Wydawnicza „Stopka”, mikrofilmowa Czytelnia Prasy Dawnej, istnieje zalążek Muzeum Niesamowitości. Stowarzyszenie prowadzi 13 policealnych szkół farmaceutycznych w ważniejszych miastach Polski. Jest założycielem Wyższej Szkoły Współpracy Międzynarodowej i Regionalnej im. Zygmunta Glogera w Bielsku Podlaskim i Fundacji „Glogerianum”. Od pięciu lat organizuje Międzynarodowe Plenery Plastyczne, w których uczestniczą artyści z Polski, Białorusi, Ukrainy i Litwy.

Uzyskał odznaczenia: Srebrny (1958) i Złoty Krzyż Zasługi (1973), Krzyż Kawalerski (1979) i Krzyż Komandorski (2001) Orderu Odrodzenia Polski; Medal Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania (2001); Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2006). Odznaki: Tysiąclecia, Za Zasługi dla Województwa Łomżyńskiego (1982); Zasłużonego Działacza Kultury (1985); Złota Honorowa Odznaka Stowarzyszenia Dziennikarzy oraz Dyplom Honorowy Za Zasługi dla Dziennikarstwa (1987).

W roku 2003 Stanisław Zagórski otrzymał Nagrodę Marszałka Województwa Podlaskiego, przyznawaną co roku, za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony dóbr kultury.

Opracował: Krzysztof Krajewski