Nadzieja Artymowicz
Urodziła się 18 lutego 1946 roku w Bielsku Podlaskim. Studia filologiczne ukończyła na Uniwersytecie Warszawskim.
Jako poetka debiutowała w 1970 r. Jest autorką sześciu tomików: "We śnie w bólu słowa" (przekład Jana Leończuka, Białystok 1979), "Razdumy" (Białystok 1981), "Siezon u biełych piejzażach", (Białystok 1990), "Za niespakojnych daroh" (Mińsk 1993), "Dzwiery" (Białystok 1994), "Adpływaje spakojnaje nieba" (Białystok 1999).
Ponadto jej materiał literacki wykorzystany był w wydaniach albumowych: „Bielsk w malarstwie i poezji” oraz „Bielsk Podlaski serce pogranicza”. Teksty poetki, jako jedynej białoruskojęzycznej autorki, zostały zamieszczone w „Antologii współczesnej poezji białoruskiej” w latach 90-tych w Mińsku.
Nadzieja Artymowicz doczekała się licznych biogramów w słownikach pisarzy białoruskich, encyklopediach literatury i sztuki, leksykonach oraz almanachach. Szereg publikacji na temat jej twórczości ukazał się w prasie polskiej, białoruskiej, angielskiej i niemieckiej. Wiersze jej autorstwa zostały przetłumaczone na język polski, angielski, niemiecki, ukraiński, serbski i rosyjski. Tłumaczyli je między innymi: Florian Nieuważny, Jerzy Litwiniuk, Jan Leończyk, Norbert Randa oraz Tadeusz Karabowicz.
Poetka uczestniczyła w wielu spotkaniach autorskich w Polsce i na Białorusi (w Warszawie, Gdańsku, Białymstoku, Lublinie, Mińsku, Grodnie). Brała udział w licznych audycjach radiowych i telewizyjnych. Jest członkiem Związku Literatów Polskich, Związku Pisarzy Białoruskich oraz Stowarzyszenia Literackiego „Białowieża”.
Przestrzeń kulturowa opisana w poezji Nadziei Artymowicz stanowi jedną z najbardziej interesujących wizytówek naszego regionu, dlatego została laureatką dorocznej Nagrody Marszałka Województwa Podlaskiego w dziedzinie kultury w latach 2004-2005. Ponadto odznaczono ją Złotą Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”.
Nadzieja
otwórz wszystkie bramy
to stary sad
największy w świecie
niezależny
sad dziadka
na skrzyżowaniu wiatrów
rosa na czarnobylu
moje stopy bose
i z kłębu cierni
wypryśnie róża
szary mur w ospie kul
stare kobiety stoją
słuchają wiatru
ciemnieje krew
w szczelnych biodrach
z których obcy synów zabrali
za murem za sadem
granica księstwa
Opracował: Krzysztof Krajewski