Projekt architekta Jerzego Uścinowicza jedną z najbardziej spektakularnych realizacji XXI wieku w Polsce
Zaprojektowany przez architekta Jerzego Uścinowicza, profesora Politechniki Białostockiej, nowy teatr dla awangardowego Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice” kierowanego przez Włodzimierza Staniewskiego został wyróżnionym wyborem do najbardziej spektakularnych realizacji XXIw. w Polsce.
Prezentuje je wydana właśnie przez Międzynarodowe Centrum Kultury prestiżowa monografia: „Form Follows Freedom Architektura dla kultury w Polsce 2000+”. Opatrzona komentarzami znakomitych autorów – historyków i krytyków architektury oraz wprowadzeniem Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego i obszernym tekstami wybitnych profesorów – stanowi niezwykłe kompendium na temat najnowszej architektury polskiej. Wydana została w podwójnej polsko- i angielskojęzycznej wersji jako wizytówka polskiej architektury współczesnej za granicą. Adresowana przede wszystkim do krytyków i naukowców zajmujących się architekturą na całym świecie zasiliła biblioteki najważniejszych światowych instytucji kultury i najlepszych uczelni architektury.
Jak piszą autorzy książki: „Architektura polska wyszła z cienia. Dziś jest jednym z najciekawszych zjawisk na architektonicznej mapie Europy, a nawet świata. Stało się tak przede wszystkim dzięki obiektom wzniesionym dla kultury w pierwszych dwóch dekadach nowego wieku. W architekturze nowych muzeów czy filharmonii globalne trendy idą w parze z twórczym poszukiwaniem własnego języka”.
Wybór OPT „Gardzienice” to wielki sukces naszego profesora. Spośród wyróżnionych 26 obiektów teatr zaprojektowany przez arch. Jerzego Uścinowicza jest jedynym obiektem architektury wybranym do tego grona z całego obszaru Polski wschodniej. Jak napisano: „Architekt - którego uznano za „jednego z najważniejszych przedstawicieli polskiego postmodernizmu” - w jednym wnętrzu splótł wiele tradycji, które idealnie współgrają z duchem grupy teatralnej z Gardzienic. Nawet bez wnikania w symbolikę czy odkrywania kolejnych poziomów odwołań kulturowych można nowe budynki teatru (…) odbierać czysto zmysłowo. Tworzą one atmosferę jak w romańskich świątyniach – surową i rygorystyczną, ale też mistyczną – dokładnie taką jak tutejsze przedstawienia teatralne”.