Na początku uroczystości metropolita Sawa przypomniał historię Świętej Góry Grabarki wzywając wiernych do zjednoczenia się w – „usilnej modlitwie eucharystycznej”. Zalecił, by „prosić Boga, aby błogosławił pokojem, zdrowiem i duchowym i fizycznym świat, naszą ojczyznę, nasze domy i każdego z nas.

- To jest nasze zadanie - ludzi wiary, a z drugiej strony, jeżeli coś osiągniemy, jest to świadectwo Boże, poprzez nas, otaczającemu światu - mówił Jego Eminencja Wielce Błogosławiony Sawa.

Święto Przemienienia Pańskiego zostało ustanowione w IV w. we wschodniej części cesarstwa rzymskiego. Według Ewangelii cud Przemienienia dokonał się nie przed całym ludem, ale w obecności wybranych uczniów Chrystusa: Piotra, Jalkuba, Jana Teologa.

- Dzisiejsza uroczystość na Świętej Górze Grabarce ma ogromne znaczenie duchowe dla wiernych kościoła prawosławnego, ale i dla całego naszego regionu. Wiara katolicka i prawosławna od wieków tu się przenika stanowiąc przykład otwartości i pokojowego współistnienia – powiedział  marszałek Artur Kosicki w rozmowie z Wrotami Podlasia.

W homilii ks. Paweł Zabrocki z prawosławnej parafii pw. Archanioła Michała w Bielsku Podlaskim podkreślał, że wiara nie może być powierzchowna.

- W obliczu problemów, trudności czy zagrożenia brakowało nam zaufania w Opatrzność Bożą, zapominaliśmy o tym, że Bóg nieraz wystawia nas na próbę, doświadcza, byśmy - otrząsnąwszy się z lekkomyślnego i grzesznego życia - wstąpili na drogę modlitwy, pokuty, postu, pobożności – dodał.

W uroczystościach uczestniczyły tysiące wiernych z Polski i zagranicy, w tym pielgrzymi. Wśród gości byli przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, w tym m.in. Mariusz Nahajewski, zastępca dyrektora Gabinetu Marszałka.

Święto Przemienienia Pańskiego, uroczyście obchodzone jest też w Ploskach, Sasinach, Nowym Berezowie, Klejnikach, monasterze w Sakach i Topolanach.

***

Góra Grabarka z małą cerkwią na wzgórzu i założonym w 1947 r. żeńskim klasztorem to dla prawosławnych miejsce święte. Ma dla nich takie znaczenie jak Częstochowa dla katolików. Często nazywana jest też wzgórzem krzyży, z racji krzyży wotywnych, przynoszonych i ustawianych na wzgórzu przez wiernych. Przez lata ustawiono ich na Grabarce tysiące.

Tradycja pielgrzymowania w to miejsce sięga 1710 r. Wówczas jeden z okolicznych mieszkańców doznał objawienia, że wszyscy, którzy tam dotrą, zostaną uratowani od panującej wtedy epidemii cholery. Jak głosi przekaz, ci, którzy przybyli na Grabarkę i ustawili tam krzyż, zaczęli zdrowieć. Wiele osób gromadzi się przy kapliczce z cudownym źródłem u podnóża Świętej Góry. Wierzą, że tamtejsza woda ma moc uzdrawiania. Przemywają twarze i chore, bolące miejsca. (oprac. na podst. PRB)

Małgorzata Sawicka,  Małgorzata Półtorak

fot.: Mateusz Duchnowski