Liturgii świętej przewodniczył Abp Sawa, Metropolita Warszawy i całej Polski, z towarzyszeniem biskupa Atenagorasa, metropolity Belgii. W tym roku modlono się szczególnie w intencji prawosławnych ofiar akcji "Wisła" w 70. rocznicę jej przeprowadzenia.

W uroczystościach na świętej Górze Grabarce wzięłi udział także Jerzy Leszczyński, Marszałek i Maciej Żywno, Wicemarszałek Województwa Podlaskiego.

- To ważne miejsce dla wszystkich chrześcijan, ale też dla woj. podlaskiego, powiatu siemiatyckiego bo często po tym miejscu rozpoznawany jest nasz regon na mapie Europy i świata. Z okazji 70-lecia klasztoru Jego Eminencja opowiadał mi jak to przed laty pielgrzymi znosili tu kamienie. I patrzcie, co z tych kamieni wyrosło – podkreślał w czasie swojej wizyty na Grabarce marszałek Leszczyński. - Chciałbym też powitać u nas Ekscelencję metropolitę Belgii. Ten region w szczególności łączą bardzo silne związki z Belgią, bardzo wielu naszych rodaków tam pracowało, zostało z rodzinami na stałe.

Góra Grabarka, z małą cerkwią na wzgórzu i żeńskim klasztorem, który obchodzi 70-lecie założenia, to święte miejsce dla prawosławnych w Polsce. Ma dla nich takie znaczenie, jak Częstochowa dla katolików.

Święto Przemieniania Pańskiego jest jednym z 12 najważniejszych świąt w prawosławnym kalendarzu liturgicznym. Grabarka jest najważniejszym sanktuarium prawosławnym w Polsce. Tradycja pielgrzymowania na Świętą Górę sięga 1710 roku. Wówczas to jeden z mieszkańców Siemiatycz miał doznać objawienia - wszyscy, którzy dotrą w to miejsce, zostaną uratowani od panującej wówczas epidemii cholery.

Najliczniejsze pielgrzymki zaczęły przybywać na Grabarkę po II wojnie światowej.

Jak informuje portal cerkiew.pl (za opracowaniem Jarosława Charkiewicza) - Przemienienie Pańskie jest nieruchomym świętem, z liczby dwunastu wielkich świąt, obchodzonym 19 sierpnia. Zostało ustanowione w IV w. we wschodniej części Cesarstwa Rzymskiego i należy do najważniejszych świąt poświęconych Chrystusowi. Jego najstarsze przedstawienia pochodzą z czasów cesarza Justyniana (VI w.) i mają głównie charakter symboliczny.

Cud Przemienienia dokonał się nie przed całym ludem, lecz o obecności wybranych uczniów Chrystusa. Jego świadkami byli tylko najbliżsi z nich - apostołowie Piotr, syn Zebedeusza Jakub i jego brat Jan Teolog. Oni to byli zdolni wytrzymać wizję chwały nie do zniesienia dla człowieka i zostali dopuszczeni najbliżej poznania tajemnicy mesjańskiej. Aby jednak nie wodzić i tych wybranych apostołów na pokuszenie ciężkim doświadczeniem Krzyża, Chrystus ukazuje się im w blasku Swojej boskiej chwały.

Trzej apostołowie umieszczani są na ikonach u podnóża góry. Zwykle przedstawia się ich jak spadają ze stromego szczytu "na złamanie karku" (odwołanie do Ewangelii św. Mateusza i św. Marka: "upadli na twarz i bardzo się zlękli") lub jak przerażeni oślepiającą wizją leżą przytuleni do ziemi i kryją swoje twarze w fałdach szat. Dużo rzadziej są nieruchomi i w różnych pozach leżą na ziemi (odwołanie do Ewangelii św. Łukasza: "snem byli zmorzeni").