Drewniana leśniczówka została wybudowana w 1935 r. w uroczysku Dziedzinka w granicach rezerwatu Białowieskiego Parku Narodowego. Z tego samego okresu pochodzi znajdująca się na działce stodoła ze spichlerzem.

Tu mieszkała Simona Kossak

W 1971 r. w leśniczówce zamieszkał fotograf dzikiej przyrody – Lech Wilczek. Po pewnym czasie do drugiej części chałupy wprowadziła się prof. Simona Kossak – biolog, miłośniczka lasów i dzikiej przyrody, popularyzatorka nauki. Wspólnie, w samym sercu Puszczy Białowieskiej, stworzyli dom i miejsce przyjazne zwierzętom.

- Dziedzinka, położona w granicach rezerwatu ścisłego, była doskonałym punktem obserwacyjnym zwierząt w ich naturalnym środowisku. Poprzez swoją działalność naukową i artystyczną, oboje stali się aktywnymi propagatorami unikatowych walorów przyrodniczych Puszczy Białowieskiej – mówi Małgorzata Dajnowicz, podlaska wojewódzka konserwator zabytków.

Drewniana architektura Puszczy

Leśniczówkę cechuje oryginalna, zwarta, proporcjonalna i prosta bryła, której wyrazistym akcentem jest wydatny dach naczółkowy. Stodoła ze spichlerzem, pomimo że jest obiektem typowo gospodarczym, swoim wyrazem nawiązuje do architektury leśniczówki. Obiekty przetrwały do dziś w niezmienionej formie. Oba budynki są nośnikiem wartości naukowych i historycznych – stanowią źródło badań nad drewnianą architekturą związaną z terenami Puszczy Białowieskiej.

- Zlokalizowany na płaskim terenie, otoczony lasem, wykonany z tradycyjnego, naturalnego budulca doskonale wpisuje się w puszczański krajobraz – zaznacza prof. Dajnowicz.

źródło i fot.: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku
oprac.: Anna Augustynowicz
red.: Małgorzata Sawicka