Święto Niedzieli Palmowej ustanowiono na pamiątkę wjazdu Jezusa Chrystusa do Jerozolimy, który opisano we wszystkich Ewangeliach (św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza i św. Jana). Według przekazu Ewangelistów, Jezus wjechał do miasta na osiołku, a mieszkańcy wyszli mu na spotkanie, ścieląc pod nogi płaszcze i gałązki palmowe. Kilka dni później ten sam tłum domagał się uwolnienia Barabasza, wydając na Jezusa wyrok śmierci przez ukrzyżowanie.

Poświęcenie palm wielkanocnych to tradycja, która wywodzi się z VII-wiecznej Francji. W Polsce w wielu miejscowościach odbywają się w Niedzielę Palmową konkursy na najwyższą samodzielnie wykonaną palmę. Tradycja ta żywa jest zwłaszcza w kurpiowskich Lipnikach, czy w małopolskiej Lipnicy Murowanej i Limanowej. Poświęcone palmy są przechowywane przez cały rok aż do Środy Popielcowej. Wówczas spala się je, a powstały popiół służy do posypania głów wiernych.

Liturgia Niedzieli Palmowej, łącząc w sobie radosną procesję z palmami oraz czytanie opisu Męki Pańskiej, podkreśla, że triumf Chrystusa i Jego Ofiara na krzyżu są ze sobą nierozerwalnie związane. Ukazuje Jezusa jako Króla i Pana, który pomimo okrutnej śmierci, nigdy nie pozbawił się swojego majestatu królewskiego i prawa do panowania. Wręcz odwrotnie, przez swoją mękę i śmierć jedynie to prawo umocnił. Godność królewską Chrystusa Pana akcentują szczególnie antyfony i pieśni, które śpiewa się w czasie rozdawania palm i procesji.

Uczestnicząc w obrzędach Niedzieli Palmowej pamiętajmy, że w świątyniach i obiektach kultu religijnego cały czas obowiązuje nakaz zakrywania ust i nosa, z wyłączeniem osób sprawujących kult. Natomiast wewnątrz świątyń obowiązuje limit: 1 osoba na 20 m², przy zachowaniu odległości nie mniejszej niż 1,5 m. Jeżeli wydarzenie odbywa się na zewnątrz należy zachować dystans 1,5 m i zakryć usta.

Jerzy Górko

red.: Władysław Tokarski