Kamienica została wybudowana w I połowie XIX wieku, w stylu klasycystycznym. Posiada proporcjonalną bryłę, składającą się z korpusu głównego oraz wyodrębnionej oficyny w części północno - zachodniej.

- Dokładna data budowy, projektant i budowniczy nie są znane. Jednak wiadomo, że budynek jest jednym z najstarszych w mieście. Ochroną konserwatorską został objęty w 2010 roku. - mówi prof. Małgorzata Dajnowicz, podlaska konserwator zabytków. 

Remont  poprzedziły badania konserwatorskie elewacji budynku, mające na celu ustalenie ich pierwotnej kolorystyki. Wyniki tych badań były podstawą do przywrócenia historycznych barw i ich rozłożenia. Wykonano również, wyprzedzające inwestycję, badania architektoniczne, które pomogły w ustaleniu pierwotnej szerokości, częściowo zamurowanego, otworu drzwiowego, prowadzącego na zachowany balkon.

- W trakcie trwających kilka lat robót budowlanych zorganizowano sześć komisji konserwatorskich dotyczących m.in. wnętrza kamienicy, zwłaszcza oryginalnej klatki schodowej z zachowanymi schodami i balustradą - podkreśla podlaska konserwator zabytków.

Przedmiotem analiz i ostatecznych, komisyjnych ustaleń była także kolorystyka stolarki okiennej, balustrady balkonu, kilku sztuk zachowanej dwuskrzydłowej, płycinowej stolarki drzwiowej wewnętrznej,  a także renowacja tzw. „świadka”, czyli oryginalnego okna znajdującego się na pierwszym piętrze w elewacji budynku od strony Placu Kościuszki.

Remont kamienicy pozwolił na utrwalenie jej zabytkowej substancji z jednoczesnym podkreśleniem zabytkowych walorów, przejawiających się w wartościach artystycznych o których świadczą: gzyms wieńczący, gzymsy pośrednie, profilowane opaski okienne, fryz ozdobny, boniowanie, pilastry, ozdobna stolarka drzwiowa.

źródło: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku
oprac. Aneta Kursa