Chrzest za pośrednictwem Czech

Mieszko I zdecydował się na przyjęcie chrztu z Rzymu za pośrednictwem Czech. Uchroniło to Polskę od groźby przymusowej chrystianizacji ze strony Niemiec. Wejście do chrześcijaństwa zachodniego zostało poprzedzone małżeństwem z księżniczką czeską Dobrawą w 965 roku. Utwierdzało ono jednocześnie zawarty sojusz Polski i Czech w toczonej przez Mieszka I wojnie z plemieniem Wieletów.

Początkowo ochrzcił się sam książę i jego bezpośrednie otoczenie. Natomiast chrystianizacja społeczeństwa trwała przez kolejne lata. Pierwszym biskupem polskim został w 968 roku duchowny o imieniu Jordan, pochodzący prawdopodobnie z któregoś z krajów romańskich (Włoch lub Francji).

W kręgu zachodniej cywilizacji

Chrzest księcia Mieszka I w 966 roku zapoczątkował nie tylko proces chrystianizacji i budowy struktur kościelnych na ziemiach polskich. Miał on także przełomowe znaczenie polityczne, kulturowe i tożsamościowe. Był to potężny impuls rozwojowy, który umacniał władzę księcia, wspierał integrację młodego organizmu państwowego, dawał mocniejsze podstawy suwerenności i bezpieczeństwa.
Przyjęcie chrztu w obrządku łacińskim wprowadziło rodzące się wówczas państwo polskie w krąg państw Europy Zachodniej. Rozpoczęło proces przejmowania wzorców kulturowych i największych zdobyczy zachodniej cywilizacji. Począwszy od chrztu Mieszka I polska kultura, historia i tożsamość narodowa rozwijały się na fundamencie tradycji chrześcijańskiej.

oprac: Jerzy Górko na podstawie www.wikipedia.pl; www.gov.pl