13 maja 1965 r. czternastoletnia Jadwiga Jakubowska z podbiałostockiego Zabłudowa zobaczyła na łące Matkę Boską. Zdarzenie to wywołało mnóstwo nieprzewidzianych skutków na różnych poziomach życia społecznego – od modlitw katolickich i prawosławnych pielgrzymów na miejscu objawienia aż do powołania przez ministra spraw wewnętrznych Mieczysława Moczara komisji, która miała wyjaśnić, dlaczego milicja użyła przemocy w stosunku do przebywających tam ludzi. Książka przedstawia cud zabłudowski oraz jego społeczne skutki na tle innych podobnych zjawisk w Polsce Ludowej. Może być przyczynkiem do dyskusji o relacjach między religią a „nowoczesnością” w jej swoistej, prowincjonalnej wersji.