W przeszłości były to oddzielne zwyczaje ludowe, choć świętowane tego samego dnia. Dyngus oznaczał datek przekazywany przez gospodynię mężczyznom odwiedzającym domy. Składali oni życzenia, wygłaszali wiersze o Męce Pańskiej, czy też komiczne parodie. Kobiety w podziękowaniu przekazywały za to wędliny, jajka oraz pieczywo.

Oblewanie wodą

Z kolei śmigus polegał na polewaniu się wodą i wywodzi się podobno z pogańskich zwyczajów Słowian. Oznaczał radość po odejściu zimy i wiązał się z obrzędami zapewniającymi płodność oraz urodzaj. Dawniej zwyczaj znany był głównie na wsi i był tam hucznie obchodzony. W odróżnieniu od pierwotnych tradycji, gdy wodą oblewało się kobiety, dziś płeć nie ma tu żadnego znaczenia.

Z czasem doszła do tego chrześcijańska symbolika, gdzie oblewanie się jest pamiątką rozpędzenia tłumów, które gromadziły się w poniedziałek i rozmawiały między sobą o Zmartwychwstaniu Chrystusa.

Dziś śmigus-dyngus jest ruchomym świętem, traktowanym jako zabawa o charakterze ludowym.

Największe święta chrześcijańskie, takie jak Wielkanoc czy Boże Narodzenie obchodzi się przez dwa dni, aby móc głębiej rozważać te tajemnice wiary.

Cezary Rutkowski
na podst.: wikipedia.org
red.: Anna Augustynowicz