To najważniejsza polska pieśń. Jest jednym z symboli państwowych, pełni wyjątkową funkcję w życiu narodu.

Godło i barwy Rzeczypospolitej Polskiej określiła konstytucja marcowa już w 1921 r. Na oficjalne ogłoszenie Mazurka Dąbrowskiego hymnem trzeba było poczekać jeszcze sześć lat. Wówczas, dokładnie 26 lutego 1927 r., zgodnie z rozporządzeniem Felicjana Sławoja-Składkowskiego, ministra spraw wewnętrznych, utwór Józefa Wybickiego został oficjalnie ogłoszony polskim hymnem.

Tak długa zwłoka wynikała z faktu, że była to jedna z sześciu pieśni patriotycznych, konkurujących ze sobą. Pozostałe to: Rota, Boże coś Polskę, Warszawianka, Chorał i My pierwsza Brygada. Ostatecznie wygrał Mazurek. Warto zaznaczyć, że już w październiku 1926 r. trafił on oficjalnie do szkół, a od grudnia 1926 r. od północy nadawało go Polskie Radio.

Historia zamknięta w dźwiękach

Słowa hymnu – nazywanego Pieśnią Legionów Polskich we Włoszech – zostały napisane przez Józefa Wybickiego. Autor melodii pozostał nieznany. Pieśń powstała w mieście Reggio nell’Emilia ponad 200 lat temu. Od samego początku zyskała popularność i była chętnie śpiewana przez legionistów.

Dawny tekst Mazurka różnił się nieznacznie od współczesnego. Między innymi słowami: „Jeszcze Polska nie umarła”, teraz śpiewamy – „nie zginęła". Inna jest także liczba zwrotek – obecnie są cztery, wcześniej było ich sześć.

Mazurek Dąbrowskiego został przetłumaczony na kilkanaście języków.

źródła: Wikipedia, Niepodległa, Muzeum Historii Polski
oprac.: Anna Augustynowicz
red.: Paulina Dulewicz