Dzień Flagi został ustanowiony przez Sejm w 2004 roku. To święto, które ma wyrażać szacunek do flagi i propagować wiedzę o polskiej tożsamości oraz symbolach narodowych. Jak podkreślono w uzasadnieniu do projektu ustawy, jej celem było rozszerzenie wiedzy i propagowanie informacji o polskich symbolach narodowych, w duchu patriotycznym.

Biało-czerwony symbol polskości

Data 2 maja wybrana została nieprzypadkowo z kilku powodów. Jednym z nich było wspomnienie czasów PRL, kiedy to władze, walcząc z przejawami oddolnego patriotyzmu, nakazywały zdejmowanie flag po święcie 1 Maja, tak aby nie pozwolić Polakom czcić rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja.

Biel i czerwień symbolem Polski i polskości są od kilku stuleci. Pierwszym aktem prawnym regulującym kwestię barw narodowych była podjęta w 1831 roku uchwała połączonych izb sejmowych polskiego parlamentu z czasu powstania listopadowego w sprawie wprowadzenia kokardy narodowej.

Okażmy dumę z tego, że jesteśmy Polakami

W II RP obowiązywała ustawa z 1919 roku o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej. Według niej barwy narodowe na fladze ułożone miały być w proporcji 5:8 (proporcja wysokości do szerokości).

Obecnie obowiązujące przepisy stanowią, że „barwami Rzeczypospolitej Polskiej są kolory biały i czerwony, ułożone w dwóch poziomych, równoległych pasach tej samej szerokości, z których górny jest koloru białego, a dolny koloru czerwonego”, zaś jej flagą państwową jest „prostokątny płat tkaniny o barwach Rzeczypospolitej Polskiej, umieszczony na maszcie”. Parametry braw narodowych są precyzyjnie opisane językiem technicznym.

2 maja wywieśmy w naszych oknach i przed naszymi domami polskie flagi. Okażmy w ten sposób naszą dumę – z polskich barw, polskiej historii i z tego, ze jesteśmy Polakami.

oprac.: Jerzy Górko