Budynek  zlokalizowany przy ul. Warszawskiej 10 jest jednym z najbardziej charakterystycznych obiektów ceglanych w Białymstoku z początku XX wieku. Dwukondygnacyjna bryła budynku wraz z ceglanymi elewacjami prezentuje wybitne wartości artystyczne. Ceglane elewacje odznaczające się rozwiniętym bogactwem formy, reprezentują jeden z ówcześnie obowiązujący kierunków rozwoju w architekturze. Wiedza na temat kształtowania bryły budynku oraz zasad kompozycji elewacji jest niezwykle istotna w kontekście badania zabudowy miasta. Jego  bryła wskazuje na przedwojenne rozplanowanie miasta, które po II wojnie światowej uległo znacznym przekształceniom. Tym samym zarówno bryła jak i elewacje posiadają wartość naukową, jako przedmiot badań nad budownictwem Białegostoku. Historyczne i naukowe wartości podnosi fakt, że bryła i kompozycja elewacji budynku nie uległy znaczącym przekształceniom, co świadczy o wysokim stopniu zachowania substancji zabytkowej. Wartości historyczne związane są również z wybitną i zasłużoną dla miasta fabrykancką rodziną Flakierów.

źródło: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku