Ćwierć wieku samodzielności Uniwersytetu w Białymstoku (UwB) to czas intensywnego rozwoju. Uczelnia wykształciła własne kadry, znacznie poszerzyła swoją ofertę edukacyjną, zakres realizowanych badań. Uniwersytet wzbogacił się o nowe obiekty i infrastrukturę, w tym naukową, która nie tylko znacząco podniosła komfort studiowania i pracy na UwB, ale też dała nowe możliwości popularyzowania wiedzy, działalności w sferze kultury czy współpracy z otoczeniem. Ten rozwój nie byłby możliwy, gdyby nie ludzie, którzy przez lata z wizją, pasją i zaangażowaniem oddawali się pracy na rzecz uczelni.

- Takich osób było bardzo wiele, niestety niektórych z nich nie ma już wśród nas. W tym jubileuszowym dla Uniwersytetu w Białymstoku roku chcemy przypomnieć i w ten sposób upamiętnić choć część nieżyjących już pracowników, tych, którzy w rozwój uczelni wnieśli szczególnie istotny wkład. Wielu związało się z Uniwersytetem na znacznie dłużej, niż 25 lat. Wielu rozpoczęło pracę na jego rzecz na długo przed tym, gdy uczelnia się usamodzielniła. Budowali od podstaw Filię Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, kładli podwaliny poszczególnych jednostek, dziedzin i dyscyplin naukowych, stawiali milowe kroki w ich rozwoju przed i po 1997 roku – mówiła Katarzyna Dziedzik, rzecznik prasowy UwB.

Wśród osób, których sylwetki przypomina uczelnia, jest m.in. dr Antoni Konarzewski – fizyk, do 1968 r. dyrektor Pierwszego Seminarium Nauczycielskiego w Białymstoku, a po powołaniu Filii UW w Białymstoku – zastępca organizatora Wyższej Szkoły Nauczycielskiej w jej strukturze.

Jednym z upamiętnionych jest też prof. Andrzej Myrcha - współtwórca Instytutu Biologii. Eksponaty zgromadzone przez niego podczas badań Antarktyki i wypraw na Spitsbergen stały się zaczątkiem zbiorów dzisiejszego Uniwersyteckiego Centrum Przyrodniczego.

Na stronie uniwersytetu można też znaleźć wspomnienie m.in. literaturoznawczyni prof. Elżbiety Feliksiak, historyka prof. Andrzeja Wyczańskiego, inicjatorki powołania kierunku pedagogika kulturoznawcza prof. Jolanty Brach-Czainy czy prawnika prof. Andrzeja Stelmachowskiego. 

- To symboliczne wspomnienie jest przede wszystkim wyrazem naszej wdzięczności, szacunku i pamięci. Ale chcemy też, by nasi obecni studenci, młodsi pracownicy i mieszkańcy miasta oraz regionu mogli dowiedzieć się czegoś o ludziach, którym największa podlaska uczelnia zawdzięcza powstanie i rozwój. Zapraszamy na naszą stronę internetową – dodaje Katarzyna Dziedzik.

źródło/fot.: Uniwersytet w Białymstoku
oprac.: Cezary Rutkowski
red.: Edyta Chodakowska-Kieżel