„Któregoś dnia Francuz Michel Leleu wyszedł z domu i poszedł do muzeum. Znalazł tam walizkę swego ojca, choć ojciec wcale jej tam nie zostawił. Ten niezwykły przypadek opisały gazety” – tak Sikorska-Miszczuk rozpoczyna sztukę inspirowaną prawdziwą historią odnalezionej walizki, poświęconą pamięci Holokaustu i związanym z nią poszukiwaniom tożsamości. 

– To sztuka o uzdrawianiu. Wszystko, co mamy w sobie - bagaż wspomnień, często niechcianych – istnieje i żyje w nas, czy tego chcemy, czy nie. Możemy nigdy naszej walizki nie otworzyć i żyć w wiecznej połowiczności i niepełności. „Walizka” to historia pojedynczego człowieka, który odcina się od części siebie, choć jest to część jego własnej tożsamości. Ta sztuka dotyczy też obszaru pamięci społecznej – nie chcemy odkrywać prawdy, otwierać walizki pełnej bolesnych wspomnień. „Walizka” jest o wierze w uzdrawiającą moc prawdy – wyjaśnia autorka.

Będzie to drugie, po „Burmistrzu”, czytanie performatywne wyprodukowane w ramach tegorocznego Programu Rezydencji Teatralnych UCK. Przygotowują je – we współpracy i pod kierunkiem aktorów Teatru Papahema – studenci socjologii związani z Pracownią Sztuki Społecznej: Michał J. Dąbrowski, Justyna Józwowicz, Anzhalika Kalantai, Aleksandra Koniecko, Aleksandra Rostkowska, Dalia Wadi i Paulina Zabrocka. Oprawę muzyczną czytania stworzy Natasza Topor. Za technikę będzie dopowiadał Michał Chrzanowski, a autorem plakatu jest Lucjusz Sawicki. Kuratorkami przedsięwzięcia są Katarzyna Niziołek i Katarzyna Sawicka-Mierzyńska z Fundacji Uniwersytetu w Białymstoku.

Po czytaniu odbędzie się spotkanie z Małgorzatą Sikorską-Miszczuk oraz uczestnikami rezydencji. Wstęp na jest bezpłatny, obowiązują jednak rezerwacje. Udział w nim mogą wziąć widzowie powyżej 16. roku życia.

źródło i fot.: UwB
oprac.: Anna Augustynowicz