Byli dostojni goście z Krakowa, Warszawy i Olsztyna, przedstawiciele władz rządowych i samorządowych oraz Prezydent Miasta Łomży. Były odznaczenia Zasłużony dla Kultury Polskiej, listy gratulacyjne Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, prezenty, kwiaty i gratulacje.

Marszałek Jarosław Schabieński w liście skierowanym do dyrektora Teatru napisał miedzy innymi: „Teatr jest syntezą – sumą całości, która rodzi się i żyje w sferze wyobrażeń. Te słowa Józefa Szajny w pełni odnoszą się do wielokrotnie nagradzanego, znanego w Polsce i świecie, otwartego na przeobrażenia czasu - Teatru Lalki i Aktora w Łomży. W uroczystym Dniu Jubileuszu - 20 lecia pracy artystycznej, proszę przyjąć serdeczne gratulacje, wyrazy uznania, życzenia kolejnych sukcesów artystycznych, a przede wszystkim wspaniałej, wrażliwej publiczności”.

Jak przystało na jubileusz, aktorzy na ten uroczysty wieczór przygotowali premierę sztuki - Antoni Czechow „Mewa”, w reż. Wiesław Hejno. To spektakl dla dorosłych zagrany przy pomocy niezykłych lalek.

Podczas uroczystości odbyła się promocja specjalnego jubileuszowego wydawnictwa, które bardzo ciekawie przedstawia 20-letnią historię Teatru. Była także prezentacja filmu „Teatr z nadziejami”.

Teatr Lalki i Aktora w Łomży zainaugurował działalność w sezonie teatralnym 1987/88, a pierwsza premiera, ”Bajki Pana Brzechwy”, miała miejsce 22 grudnia 1987r. Funkcję dyrektora pełnili w nim kolejno: Henryk Gała, Zbigniew Głowacki, zaś od 1994r. dyrektorem naczelnym i artystycznym jest Jarosław Antoniuk.

Początkowo teatr mieścił się przy ul. Sadowej 12, zaś od 2002r. dysponuje nowoczesnym budynkiem teatralnym przy placu Niepodległości 14, z widownią na 120 osób, bez barier architektonicznych, doskonale wyposażonym, spełniającym wysokie standardy.

Do tej pory Teatr Lalki i Aktora w Łomży zrealizował 46 premier. Każdego roku wystawia około 250 spektakli, które ogląda średnio 30 tysięcy widzów z województwa podlaskiego i ościennych: mazowieckiego i warmińsko-mazurskiego.

Łomżyński teatr współpracuje z wybitnymi reżyserami, scenografami i muzykami, co wpływa bezpośrednio na atrakcyjność repertuaru. W spektaklach wykorzystywane są różnorodne techniki lalkowe (kukła, pacynka, marionetka, formy plastyczne i niekonwencjonalne), często łączone z żywym planem.

Repertuar adresowany jest nie tylko do najmłodszej widowni m.in. „Niebieski Piesek”, „Piękna i Bestia”, „Koziołek Matołek”, „Karius i Baktus”, „Królowa Śniegu”, „Ubogi Książę”, „Sklep z zabawkami”, „Szewczyk Dratewka”, „Baśń o dwóch nieustraszonych rycerzach”, „Dzikie łabędzie”, „Kominiarczyk”, „Tygrys Pietrek”.

Oferta programowa wzbogacona jest też o propozycje dla młodzieży i dorosłych m.in. „Madejowe łoże”, „Opowieść o Lejzorku Rojtszwańcu”, „Ludowa szopka polska”, „Mewa” (premiera 31 marca br.).

Na scenie obok przedstawień prowadzony jest całoroczny cykl edukacji teatralnej pod hasłem "Poznajemy teatr" - skierowanej do dzieci i młodzieży, której celem jest wychowanie przez sztukę.

Teatr Lalki i Aktora w Łomży otwarty jest na współpracę międzynarodową. W ciągu ostatniego 20-lecia odbył wiele artystycznych podróży występując gościnnie, a także uczestnicząc w prestiżowych festiwalach i zdobywając laury w kraju i za granicą. Od początku istnienia organizuje też Międzynarodowy Festiwal Teatralny WALIZKA (najbliższa edycja odbędzie się w dniach 29 maja – 1 czerwca 2007r.)

„Mewa”- jubileuszowa premiera w TLiA w Łomży
Sztuka wielkiego rosyjskiego dramaturga Antoniego Czechowa (1860-1904), którego twórczość zajmuje poczesne miejsce w kanonie literatury światowej, a jego utwory znajdują się od ponad 100 lat w repertuarze niemal każdej sceny. Zwany twórcą realizmu spraw najprostszych i „teatru nastroju” ujmuje publiczność do dziś głęboką prawdą psychologiczną postaci oraz niezwykłą magiczną aurą sztuk, w których pozornie nic się nie dzieje.

„Mewa” rozgrywa się gdzieś na prowincji i mówi o niespełnieniu się w miłości i sztuce. Świat bohaterów „Mewy” to stagnacja. Spędza się czas na byciu nieszczęśliwie zakochanym, spędza się życie na próbie tworzenia sztuki – tego, co powinno być wieczne, a nie jest. Nieustanne poczucie niespełnienia – w sztuce i miłości, poczucie przemijania i życia właściwie – zmarnowanego – towarzyszą na swój sposób każdej z postaci.

Łomżyński Czechow odbiega od konwencjonalnych wystawień i przemawia do widza językiem współczesnego teatru lalek. Akcja „Mewy ” dzieje się w metaforycznym teatrze, gdzie pozornie nic się nie dzieje i wszyscy czekają na coś, co przyjdzie z zewnątrz i zmieni ich życie. W tej wizji łatwo odnajdziemy klimat współczesności, która też nie spełnia naszych oczekiwań. Przy czym „Mewa” pozostaje przedstawieniem o miłości, a właściwie o jej braku.

Czechow rozdrapał duszę wszystkich i wszystkim. Bohaterowie jego są opieczętowani plastrem, który nie leczy. Ten plaster jest przylepiony na zawsze. To nasze niezrealizowane marzenia. Bo tak się składa, że wszyscy bohaterowie Czechowa źle ulokowali swoje uczucia i próbują o nie walczyć. W inscenizacji Wiesława Hejno dialogi między postaciami są dopełnione animacją lalkami , które świetnie oddają wewnętrzne przeżycia, układając się w przejmujące i piękne obrazy, działające na wyobraźnię.

„MEWA”
Autor – Antoni Czechow
Przekład – Natalia Gałczyńska
Adaptacja dla teatru lalek – Wiesław Hejno
Reżyseria – Wiesław Hejno
Scenografia – Joanna Braun
Muzyka – Zbigniew Piotrowski

Obsada:

Figury:
Bogumiła Wierzchowska-Gosk - IRENA ARKADINA, aktorka
Zdzisław Rej - PIOTR SORIN, jej brat
Zdzisław Rej - ILJA SZAMRAJEW, eks-porucznik
Marzanna Gawrych - PAULINA, jego żona
Marzanna Gawrych - MASZA, jego córka
Marek Janik - BORYS TRIGORIN, beletrysta
Krzysztof Zemło - EUGENIUSZ DORN, lekarz
Marek Janik - SIEMION MIEDWIEDIENKO, nauczyciel
Krzysztof Zemło - JAKUB, służący
Marek Janik - KUCHARZ
Marzanna Gawrych - POKOJÓWKA

Aktorzy:
Tomasz Rynkowski – KONSTANTY TRIEPLEW, syn Arkadiny
Beata Antoniuk – NINA ZARIECZNA, młoda dziewczyna