Sytuacja systemu ochrony zdrowia w Polsce staje się coraz bardziej niestabilna. W najbliższych miesiącach należy liczyć się z niekontrolowanymi procesami, zagrażającymi bezpieczeństwu zdrowotnemu w całym kraju.

Aby zapewnić bieżące bezpieczeństwo zdrowotne, za konieczną uważamy autentyczną pomoc finansową budżetu państwa. Nie ma w tej chwili w Polsce dziedziny życia publicznego bardziej potrzebującej wsparcia.

Wysokość pomocy powinna być skorelowana z wysokością obciążeń narzuconych zakładom opieki zdrowotnej przez „niesławną” ustawę „203”. Uruchomienie kredytów przez rząd jest krokiem w dobrym kierunku, ale absolutnie niewystarczającym.

W horyzoncie długookresowym zwracamy uwagę na postępującą centralizację finansowania i zarządzania systemem ochrony zdrowia. W stosunku do lat ubiegłych wpływ samorządów wojewódzkich na system ochrony zdrowia uległ znaczącemu zmniejszeniu.

Dzisiaj możliwości uzyskania oszczędności w pojedynczych placówkach służby zdrowia są już znikome. Oszczędności tkwią jeszcze w organizacji systemu, ale można je uzyskać wyłącznie pod warunkiem jego regionalizacji.

Palącym problemem jest nasilający się odpływ kwalifikowanej kadry medycznej. Można ten proces zatrzymać przez wspieranie systemu kształcenia, a szczególnie doskonalenia kadry medycznej oraz oparcie finansowania doskonalenia na zasadach stypendiów fundowanych.

                                                                    Andrzej Sasuła
Wicemarszałek Województwa Małopolskiego