Aria z III Suity orkiestrowej D-dur nr 3 (BWV 1068) J. S. Bacha, popularnie zwana Arią na strunie G, należy do najczęściej wykonywanych i najbardziej popularnych dzieł mistrza. Zwyczajową nazwę zawdzięcza niemieckiemu skrzypkowi Augustowi Wilhelmj, który zaaranżował ją tak, by możliwe było jej wykonanie na dwa instrumenty: skrzypce i fortepian (suita została napisana na całą orkiestrę). Wykonując utwór, Wilhelmj grał tylko na jednej strunie swoich skrzypiec – strunie G.

Aria była wielokrotnie aranżowana na rozmaite kombinacje instrumentów i wykorzystywana w kulturze popularnej, m.in. w ścieżce dźwiękowej thrillera „Adwokat diabła”, dramacie sensacyjnym „Zakładnik”, horrorze „Halloween”, filmie animowanym „Żółta łódź podwodna”, piosence „A Whiter Shade of Pale” brytyjskiego zespołu rockowego Procol Harum.

Henry Purcell nazywany bywa brytyjskim Mozartem, ze względu na jego wpływ na powstanie angielskiej opery narodowej. Również był genialnym dzieckiem i zmarł młodo (w wieku 36 lat, w rezultacie przeziębienia) i również traktował materiał muzyczny w sposób zupełnie nowatorski. Wprowadził brytyjską muzykę do epoki dojrzałego baroku bez pośrednictwa Włochów czy Francuzów. Jego muzyka, z której podczas koncertu usłyszymy Suitę z opery "Abdelazer" Z.570, wpłynęła na kompozycje G. F. Händla.

Dziś cykl koncertów skrzypcowych „Cztery pory roku” A. Vivaldiego należy do najbardziej popularnych dzieł muzyki poważnej i trudno uwierzyć, że ta barokowa perełka pozostawała w zapomnieniu aż do lat 30. XX w. Dopiero wspaniały rozkwit wykonawstwa muzyki dawnej odkrył przed nami walory tej muzyki. Vivaldi jest jednym z najświetniejszych malarzy natury, znakomitym weneckim kolorystą. W „Porach roku” partia solisty zawiera szczególnie wiele fantastycznych pomysłów dźwiękowych, odmalowujących śpiew ptaków, gwałtowny atak burzy, zacinający lodowaty deszcz. Partia orkiestry przynosi z kolei słynne główne „tematy” koncertów (powracające wielokrotnie) – lapidarne, chwytliwe, narzucające się żywą rytmiką i prostotą melodyki. Pierwsza część Lata przywołuje słoneczny żar aż do chwili, gdy rozbrzmiewa głos kukułki, który następnie zatapia się w słodkiej pieśni ptaków. Finałowe Presto przywołuje zaś odgłosy gwałtownej, letniej burzy.

Serenada na orkiestrę smyczkową G-dur nr 13 KV 525W. A. Mozarta, znana jako „Eine kleine Nachtmusik” jest jedną z najbardziej znanych kompozycji mistrza, napisaną na kwartet smyczkowy, choć w praktyce dzieło wykonywane jest najczęściej przez orkiestrę smyczkową. Napisana została w 1787 roku w Wiedniu, w tym samym czasie, kiedy kompozytor pracował nad operą „Don Giovanni”.

Ma pogodny, uroczy charakter, mimo kłopotów i cierpień, jakie były udziałem Mozarta w ostatnich latach życia.

Suita „Z czasów Holberga” op.40 to utwór Edwarda Griega skomponowany specjalnie na uroczyście obchodzoną w całej Skandynawii 200. rocznicę urodzin Ludviga Holberga, największego komediopisarza Północy, Norwega z pochodzenia. Grieg postanowił utrzymać dzieło w stylu muzycznym epoki, w jakiej żył Holberg. Nawiązując do twórczości Händla i Bacha, napisał utwór w formie stylizowanej suity barokowej z elementami rokoka. Swoją kompozycję nazywał „perukową”, aczkolwiek wykorzystywał jedynie dawne formy muzyczne, nawiązując wyraźnie do współczesnego nurtu neoromantyzmu w muzyce.

Koncert „Muzyczne uniesienia”

Amfiteatr OiFP przy ul. Odeskiej 1 / w razie niepogody Duża scena

Sobota 27 czerwca, niedziela 28 czerwca godz.19.00

Artyści:

Orkiestra smyczkowa OiFP

Mirosław Jacek Błaszczyk – dyrygent

Stanisław Kuk – skrzypce

Program:

1. S. Bach – Aria z III Suity orkiestrowej D-dur BWV 1068
2. Purcell – Suita z opery "Abdelazer" Z.570
3. Vivaldi – „Cztery pory roku”, Lato

***

W.A. Mozart – „Eine kleine Nachtmusik”

1. Grieg – Suita „Z czasów Holberga”

Cena biletów: 25 zł, ulgowe: 20 zł

Liczba miejsc ograniczona ze względów bezpieczeństwa

źródło: rzecznik OiFP