Na wystawie zostanie zaprezentowanych blisko sto ikon. Pochodzą z kolekcji własnej Muzeum oraz od prywatnych kolekcjonerów. Całość tworzą ikony rosyjskie, greckie oraz pochodzące z Bałkanów datowane od XVII do początku XX wieku.

***

Ikony osobiste, przeznaczone do prywatnej dewocji były najczęściej wizerunkami niewielkich rozmiarów. Miniatorstwo ikonowe, znane było już na Rusi Kijowskiej, gdzie funkcjonowało w formie enkolpionów - niewielkich miedzianych ikonek oraz miniatur w rękopisach.
Formy malarskie, wykonywane techniką tempery, pojawiły się powszechniej na Rusi na przełomie XVI i XVII wieku, wraz z rozpowszechnieniem się stylu związanego z tzw. szkołą Stroganowów.
Mistrzowie stroganowscy celowali zwłaszcza w wyszukanej ornamentyce, wyśmienicie dobranej, jednolitej „piaskowej” palecie barwnej oraz przywiązaniu do bardzo starannie wykonanego detalu, wyrażonego w miniaturowej formie.
Szkoła stroganowska wyznaczyła kurs malarstwa ikonowego w Rosji na następne trzy wieki, stanowiąc inspirację i niedościgły wzór dla rosyjskich ikonników aż do wybuchu Rewolucji Październikowej.
Swą kontynuację w XVIII I XIX stuleciu znalazła zwłaszcza w twórczości mistrzów tworzących dla suzdalskich pracowni Mstiery i Palechu oraz licznych warsztatach należących do rosyjskich staroobrzędowców, wśród których wymienić należy zwłaszcza: Wietkę na wschodnich rubieżach Rzeczypospolitej, warsztaty Powołża takie jak Syzrań czy Niewiańsk na Uralu. W XVIII i XIX w. istniało w Rosji tysiące większych i mniejszych pracowni ikonograficznych, rozsianych po terenie całego cesarstwa.
Ikony były malowane nie tylko przez ikonopisarzy zatrudnionych w wysoko wyspecjalizowanych pracowniach lecz również przez niewykształconych chłopów, którzy trudnili się pisaniem ikon w okresach wolnych od prac w polu.
Rokrocznie wytwarzano miliony ikon sprzedawanych przez tzw. ofienów (domokrążnych handlarzy) w najbardziej odległych terenach cesarstwa Rosyjskiego.
Przeważały ikony tzw. prostego pisma, mocno uproszczone, przeznaczona dla odbiorcy niezamożnego, malowane szybko, często niedbale i przy użyciu miernej jakości materiałów.
(Muzeum Ikon w Supraślu) 

Autorami scenariusza i kuratorami wystawy są Katarzyna Antonowicz i Piotr Sawicki.

Link do serwisu Facebook Muzeum Ikon w Supraślu znajduje się tutaj.
Wystawa "Mali orędownicy" jest objęta patronatem medialnym Wrót Podlasia.

Muzeum Ikon w Supraślu oddział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku jest jednostką kultury współzarządzaną przez Samorząd Województwa Podlaskiego i Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu.

źródło: Muzeum Ikon w Supraślu 
oprac.: Aneta Kursa
red.: Cezary Rutkowski
fot.: Marcin Nawrocki