Ważne miejsce w działalności klubu odgrywać będą filmy, dokumenty omawiające dokonania na polu muzyki poważnej, ale też i tej lżejszej.

Pokazany zostanie najsłynniejszy musical wszechczasów Andrew Lloyda Webbera „Upiór w operze” wg Gastona Lerouxa, grany przez lata na Broadwey’u i przeniesiony w 2004 roku przez Jola Schumachera na ekran.

O MUSICALU
Oparty na powieści Gastona Leroux Upiór w operze, musical Andrew Lloyda Webbera stał się najbardziej dochodowym przedsięwzięciem teatralnym i filmowym w historii, zarabiając 3,2 miliarda dolarów na całym świecie. Od swej premiery na londyńskim West Endzie 9 października 1986 roku, spektakl wystawiano w 18 krajach, a obejrzało go 80 milionów widzów. W sierpniu 2003 roku miał miejsce 7000 pokaz musicalu, który zdobył ponad 50 ważnych nagród, w tym 3 nagrody Olivier i siedem Tony. Wystawiany od stycznia 1988 roku na Broadway’u Upiór w operze jest drugim najdłużej granym musicalem w historii (po Kotach także autorstwa Andrew Lloyd Webbera), a jego najnowsze angielskie i amerykańskie produkcje nadal zdobywają pochwały u krytyki i biją rekordy popularności.

OD MUSICALU DO FILMU
Od opublikowania w 1911 roku, powieść Leroux zainspirowała wielu twórców kinowych i telewizyjnych. „Andrew Lloyd Webber jako pierwszy ukazał Upiora jako tragicznego, wrażliwego kochanka, a nie tylko potwora budzącego grozę”, zauważa Schumacher. „ Jego wersję wyróżnia zaakcentowanie miłości w relacji Upiora z Christine.” Sam autor przyznaje, że dzieło zajmuje szczególne miejsce w jego karierze producenta i kompozytora tak sławnych musicali, takich jak Jesus Christ Superstar, Evita czy Koty, za które otrzymał miedzy innymi siedem nagród Tony, Złoty Glob i Oscara (za Evitę).

Po premierze Upiora na Broadway’u w 1988 roku i sukcesie „wampirycznego” thrillera Joela Schumachera pt. Straceni chłopcy, Lloyd Webber zaproponował reżyserowi adaptację musicalu dla potrzeb kina. „Urzekła mnie wizualna strona jego filmów i nadzwyczajne wyczucie roli muzyki w filmie”, wspomina Lloyd Webber. Po rozwodzie ze swoją muzą i pierwszą odtwórczynią roli Christine – Sarah Brightman, kompozytor wstrzymał pracę nad produkcją filmu. W jej wznowieniu przeszkodziła aktywność zawodowa Schumachera, który kręcił przebój za przebojem (m.in. Batman Forever, Klient, Czas zabijania), ale los pozwolił obu twórcom nawiązać współpracę w grudniu 2002 roku.

NAJSŁYNNIEJSZY MUSICAL ŚWIATA WRESZCIE NA EKRANACH!
Tajemniczy głos wzywa młodziutką chórzystkę Christine Daaé (EMMY ROSSUM) do ujawnienia światu swego skrywanego talentu. Osierocona, samotna dziewczyna, której domem jest opera, ulega czarowi zagadkowej postaci. Jedynie nauczycielka baletu Madame Giry (MIRANDA RICHARDSON) wie, że nieznajomym, w którym Christine upatruje swego „Anioła muzyki”, jest Upiór (GERALD BUTLER), oszpecony geniusz muzyki, nawiedzający piwnice teatru i straszący tamtejszych artystów.

Gdy obdarzona krewkim temperamentem diva Carlotta (MINNIE DRIVER) porzuca spektakl w samym środku próby kostiumowej, nowi, pełni entuzjazmu kierownicy teatru (SIMON CALLOW i CIARAN HINDS) są zmuszeni skierować światła reflektorów na Christine.

Jej porywający występ na premierze urzeka zarówno publiczność jak i Upiora, który postanawia uczynić z nastoletniej protegowanej nową gwiazdę opery. Młoda sopranistka może jednak liczyć również na wpływy i zaloty majętnego patrona teatru, Wicehrabiego Raoula de Chagny (PATRICK WILSON).

Choć Christine czuje podziw dla swego opiekuna, nie potrafi się oprzeć wdziękowi Raoula, co wzbudza gniew Upiora i prowadzi do kulminacyjnego crescenda, w którym szalone namiętności, ognista zazdrość i obsesyjna miłość wiodą bohaterów do punktu, z którego nie ma odwrotu.

Gerard Butler - Upiór
Emmy Rossum - Christine Daae
Patrick Wilson - Raoul de Chagny
Miranda Richardson - Madame Giry
Minnie Driver - La Carlotta
Simon Callow - Gilles Andre
Ciaran Hinds - Richard Firmin

REALIZATORZY
Joel Schumacher - reżyseria
Andrew Lloyd Webber / Joel Schumacher - scenariusz
Terry Rowlings - montaż
John Mathieson - zdjęcia
Alexandra Byrne - kostiumy
Andrew Lloyd Webber - muzyka
Anthony Pratt - scenografia

CZAS TRWANIA: 143 minuty