Urodził się w 1936 r. w Krynkach. Jest absolwentem polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1956 r. został dziennikarzem nowo utworzonego białoruskiego tygodnika "Niwa". Na jego łamach debiutował też jako prozaik. Jego pierwszą książką był tom opowiadań "Zahony" (1969). Działał w Białoruskim Towarzystwie Społeczno ­ Kulturalnym. \W 1958 r. był współzałożycielem Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego "Białowieża". W 1994 r. powrócił z Białegostoku do rodzinnego domu w Krynkach.
 
Najbliższym mu gatunkiem literackim są liryczne miniatury pisane prozą poetycką, nazwane przez krytyków "sokratki". Wydał m.in. zbiory miniatur: "Wielki miasto Białystok" (1973), "Zapomnieliska" (1978), "Małe dni" (1981), "Trzecia pora" (1983), "Miniatures" (1984), "Listowie" (1995). Jest autorem powieści "Ściana" (1979) i "Samosiej" (1981), zbioru opowiadań historycznych "Srebrny jeździec" (1984) oraz napisanej w języku polskim opowieści "Dolina pełna losu" (1993). Jego, przeważnie polskojęzyczna, twórczość eseistyczną zapoczątkowała głośna książka "Białoruś, Białoruś" (1987). Opublikował ponadto: "Terra incognito: Białoruś" (1993), tom rozmów z Jerzy Chmielewskim "Nasze tysiąc lat" (2000) oraz obszerny wybór esejów "Ojczystość. Białoruskie ślady i znaki (2001). W 1997 roku ukazały się fragmenty prowadzonych od kilkudziesięciu lat dzienników, "Dzienniki 1987 - 1995".

Wiele z jego książek wyszło w polskim tłumaczeniu znakomitych autorów - Wiktora Woroszylskiego, Jana Huszczy, Andrzeja Drawicza, Jana Czopika-Leżachowskiego, Edwarda Redlińskiego. Miniatury zostały wydane po angielsku w Londynie i po włosku w Wenecji. Na początku 2000 r. zaczął wydawać ­w ramach założonego wspólnie z Jerzym Chmielewskim i Leonem Tarasewiczem Stowarzyszenia Villa Sokrates - rocznik "Annus Albaruthenicus" ("Rok Białoruski"). Jest to periodyk skierowany do literackiej Europy.

Radio Białystok

Portret pisarza i fragment utworu