Czy sztuka jest potrzebna i dlaczego?
19 lutego w Galerii Arsenał w Białymstoku odbył się pierwszy wykład z cyklu edukacyjnych spotkań o sztuce współczesnej ph. „Czy sztuka jest potrzebna i dlaczego?”. Pierwsze spotkanie poświęcone było ironii w młodej sztuce polskiej, a poprowadziła je Maria Anna Potocka.
Cykl wykładów to część programu edukacyjnego Galerii Arsenał, który powstał we współpracy z Wyższą Szkołą Administracji Publicznej im. Stanisława Staszica w Białymstoku. Obie strony pokładają duże nadzieje i widzą dużo korzyści w tym wspólnym projekcie:
- Galeria Arsenał wykłady i różnego rodzaju działalność edukacyjną prowadzi od lat, ale w tym wypadku pojawia się zupełnie nowa jakość, ponieważ nie robimy tego sami. Powstał układ partnerski między Galerią Arsenał a Wyższą Szkołą Administracji Publicznej. To mnie cieszy, ponieważ mamy te same oczekiwania i tego samego odbiorcę. To zresztą nie pierwsza nasza wspólna inicjatywa, studenci z WSAPu są wolontariuszami w Galerii Arsenał, odbywają tu praktyki – powiedziała Monika Szewczyk, dyrektor Galerii Arsenał.
- Jesteśmy bardzo zadowoleni ze współpracy z Galerią Arsenał, jako że żaden wykład edukacyjny realizowany w murach szkoły nie przemówi tak do studentów, jeśli nie będzie poparty bezpośrednio rolą instytucji, która sztukę promuje. WSAP realizuje już kilka projektów, które mają na celu przybliżyć kulturę wyższą studentom wszystkich białostockich uczelni, zwiększyć ich wrażliwość, a ten projekt jest zwieńczeniem naszych działań. Mam nadzieję, że będą bardzo ciekawe dyskusje po wykładach, podczas których studenci różnych uczelni będą mogli wymieniać się poglądami ze znakomitościami zaproszonymi na wykłady. – powiedziała Barbara Kudrycka, rektor WSAP.
Wykłady są skierowane do wszystkich studentów oraz wszystkich osób w Białymstoku zainteresowanych tym tematem. Będą odbywać się mniej więcej raz w miesiącu, przez cały rok, bez trzech miesięcy letnich. Organizatorzy myślą już o tym, aby ten projekt kontynuować w następnym roku akademickim.
- Okazuje się, że pytanie, będące tytułem cyklu wykładów „Czy sztuka jest potrzebna i dlaczego?” to wciąż temat niewyczerpany, do którego musimy wracać. W naszym przekonaniu wykłady te będą ogromnie ważne i dla Galerii i dla publiczności. Będą prowadzone przez najwybitniejszych krytyków i teoretyków sztuki (prof. Maria Poprzęcka, Magdalena Uma - Bunkier Sztuki w Krakowie, specjalistka od sztuki feministycznej; Aneta Szyłak - Instytut Wyspa w Gdańsku; prof. Waldemar Baraniewski - UW, członek kapituły eksperckiej Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych; Gabriela Świtek – prof. Uniwersytecki oraz pracownik Galerii Zachęta; Sebastian Cichocki - poradzi Galerię Kronika w Bytomiu, w tym roku jest kuratorem Pawilonu Polskiego na Biennale w Wenecji, czyli wystawy Moniki Sosnowskiej; Jarosław Suchan - dyrektor Muzeum Sztuki w Łodzi; Joanna Wowrzeczka - Uniwersytet w Cieszynie, prowadzi także galerię). – powiedziała Monika Szewczyk - Zależy nam na tym, by wykład, podobnie jak wystawa, był dziełem autorskim, dlatego zaproszeni przez nas wykładowcy, przychodzą z własnymi tematami. Proponują tematy, nad którymi akurat intensywnie myślą, bo to się, zawsze czuje w wykładzie, że temat nie jest narzucony, że to jest palący problem, że oni ten problem bardzo poważnie traktują. To jest zawsze korzystne dla wykładu. Będą to komunikatywne wykłady dotyczące wybranych problemów w sztuce. Myślę, że spotkania te pomogą w lepszym zrozumieniu sztuki współczesnej. Może zachęcą nas do dyskusji na temat sztuki, może wprowadzą jakiś rodzaj niepokoju i sprowokują dyskusję.
- Zależy nam na tym, żeby te tematy dotyczyły tego co się w sztuce dzieje tu i teraz i przez to uzupełniały to, co my robimy w Galerii. Wykład nie będzie dokładnie związany z aktualnie prezentowaną wystawą, ale ktoś kto przyjdzie do Galerii, obejrzy wystawę, wysłucha wykładu będzie miał pełne spektrum tego co się aktualnie w sztuce wydarza i co jest w tej sztuce najważniejsze – dodała Monika Szewczyk.
Temat pierwszego wykładu "Ironia w młodej sztuce polskiej" Marii Anny Potockiej jest zdaniem organizatorów bardzo nośny, ponieważ w sztuce współczesnej dużo jest dzieł, które o ironię zahaczają, prezentują takie troszkę angielskie poczucie humoru.