Usłyszymy rzadko wykonywane dzieła muzyki kameralnej: Partitę Es-dur J.N. Hummela, Oktet I. Strawińskiego, tańce z baletu „Les Malheurs de Sophie” J. Françaixa i Suitę B-dur Richarda Straussa.

Meyrick Alexander jest pierwszym fagocistą London Chamber Orchestra, wcześniej przez trzydzieści lat był pierwszym fagocistą Philharmonia Orchestra w Londynie. Pracował z najlepszymi dyrygentami świata, takimi jak Maazel, Guilini, Aszkenazy, Swietłanow, Dohnanyi, Salonen, Sinopoli, Ozawa, Haitink, Harnoncourt, Mackerras. Artyście dedykowanych jest wiele utworów solowych kompozytorów muzyki najnowszej, prezentował współczesny repertuar m.in. z London Sinfonietta czy Nash Ensemble. Uczył w Guildhall School of Music and Drama, Birmingham Conservatoire oraz Royal Northern College of Music. Regularnie prowadzi kursy mistrzowskie na całym świecie. W Białymstoku podzieli się swoją pasją, wiedzą i doświadczeniem z instrumentalistami zespołu Ars Iuvenum pod kierownictwem artystycznym Grzegorza Puchalskiego.

Podwójną obsadę klarnetów, obojów, waltorni i fagotów usłyszymy w Particie Es-dur Johanna Nepomuka Hummela. Utwór ma klasyczną budowę sonatowego cyklu, choć jego nazwa nawiązuje do barokowej suity. Wiedeński kompozytor węgierskiego pochodzenia przez dwa lata mieszkał i uczył się w domu Mozarta. Kontynuował styl swego mistrza oparty na śpiewnej melodyce i lekkich konfiguracjach, które usłyszymy  w prezentowanym utworze.

W Oktecie Igora Strawińskiego współbrzmieć będą instrumenty, które pozornie trudno ze sobą zestroić: flet, klarnet, dwa fagoty, dwie trąbki i dwa puzony.

– Strawiński prowokacyjnie zderza w nim mistrzostwo techniki kompozytorskiej i klasyczna równowagę formy z groteskowym charakterem wielu pomysłów melodycznych, rytmicznych i tonalnych – pisze Magdalena Gajl w programie koncertu. – Tematy, czasem uroczyste i namaszczone, ukazywane są w kontekście, który je ośmiesza. Częstym zabiegiem Strawińskiego jest kotrapunktyczne prowadzenie głosów, ale spotkania nakładanych linii melodycznych często sprawiają wrażenie przekomarzania się i kpiny.

Oktet zapowiada drugi po rosyjskim, neoklasyczny okres w twórczości kompozytora.

W drugiej części koncertu usłyszymy siedem tańców z baletu„Les Malheurs de Sophie” Jeana Françaixa oraz Suitę B-dur Richarda Straussa.

Muzyka J. Françaixa jest dość mało znana. Wielbiciele awangardy XX wieku będą zaskoczeni jej stylem neoklasycznym, przypominającym dzieła Francisa Poulenca. Balet osnuty na książce „Les Malheurs de Sophie” („Nieszczęścia Zosi”) Sophie de Ségur cechuje tonalność, elegancja, wdzięk i  bezpretensjonalny humor.

Suita B-dur op. 4 Richarda Straussa, skomponowana na 13 instrumentów dętych, powstała w 1884 roku na zamówienie dyrygenta i kompozytora – Hansa von Bülowa, szefa orkiestry na dworze księcia Jerzego II w Meiningen. Richard Strauss, syn Franza Straussa – pierwszego waltornisty w operze w Monachium – w swej Suicie jawi się jako wrażliwy kolorysta, dający każdemu muzykowi szansę na zaprezentowanie wirtuozowskich możliwości swojego instrumentu.

KONCERT KAMERALNY
„Laboratorium barw dętych” z cyklu Camerata+

Piątek 21 kwietnia 2017 | godz. 19.00
Sala koncertowa, ul. Podleśna 2

Meyrick Alexander – dyrygent, fagot

Zespół kameralny Ars Iuvenum
Grzegorz Puchalski – kierownictwo artystyczne
Magdalena Jakubowska-Puchalska – flet
Magdalena Stachura – flet
Luca Neccia – obój
Bartłomiej Domagalski – obój
Grzegorz Puchalski – klarnet
Paweł Waśkowski – klarnet
Magdalena Kania – fagot
Marek Kit – fagot
Katarzyna Wasiluk – kontrafagot
Siarhei Yanovich – waltornia
Adam Drewnowski – waltornia
Wanda Kurowska – waltornia
Konrad Ołdakowski – waltornia
Tomasz Witek – trąbka
Paweł Pogoda – trąbka
Stanisław Kruciński – puzon
Piotr Kania – puzon

Program:
Johann Nepomuk Hummel – Oktet-Partita Es-dur na dwa oboje, dwa klarnety, dwie waltornie, dwa fagoty i kontrafagot S 48
Igor Strawiński – Oktet na flet, klarnet, dwa fagoty, dwie trąbki i dwa puzony
Jean Françaix –Siedem tańców z baletu „Les malheurs de Sophie” na dwa flety, dwa oboje, dwa klarnety, dwie waltornie i dwa fagoty
Richard Strauss – Suita B-dur op. 4 na dwa flety, dwa oboje, dwa klarnety, dwa fagoty, kontrafagot i cztery waltornie

Fot. archiwum Musicus Society