Wiera Gran
Polska 2012, 67'
reż. Maria Zmarz - Koczanowicz

Kim jest Wiera Gran, żydowska pieśniarka przedwojennej Warszawy, a potem getta? Ofiarą wojny czy ofiarą samej siebie i własnego lęku? Niesłusznie skrzywdzoną pomówieniem kobietą czy człowiekiem ratującym życie? Miała niewiele ponad 20 lat, gdy stała się sensacją kawiarni Paradis. Od wiosny 1942 śpiewała swoje piosenki w kawiarni Sztuka w warszawskim getcie. Przeżyła okupację jako jedyna ze swojej rodziny i wkrótce oskarżono ją o kolaborację. Pierwsze dochodzenie umorzono w ciągu kilku miesięcy. Komisja Weryfikacyjna Związku Zawodowego Muzyków stwierdziła w 1946, że Wiera Gran "nie uchybiła w niczym honorowi Polki", wobec czego posiada pełne prawo do wykonywania zawodu. Próbowała śpiewać. Sprawą zajął się później Sąd Obywatelski przy Centralnym Komitecie Żydów Polskich. Po półtora roku przesłuchań świadków, w 1949 roku ogłosił wyrok uniewinniający. Plotki i pomówienia nigdy jednak nie ucichły, do końca życia ścigało ją piętno "kolaborantki"..."

Maria Zmarz - Koczanowicz – polska reżyserka i scenarzystka filmowa. Absolwentka Wydziału Malarstwa Uniwersytetu Wrocławskiego i Wydziału Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Posiada stopień naukowy doktora sztuki filmowej. Stworzyła dziesiątki filmów dokumentalnych i teatrów telewizji oraz komedię społeczną "Kraj Świata". Laureatka Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej w kategorii telewizja (2003), w 2013 roku, za wybitne zasługi w badaniu, dokumentowaniu i upamiętnianiu historii Marca '68, została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.