Promocja książki Doroty Sokołowskiej w WOAK
Dźwiękoczułość – to debiut książkowy Sokołowskiej zbudowany w formie radiowego reportażu przeniesionego na papier, okraszonego literackością i subtelnością głosu autorki. To zbiór tekstów, wśród których znajdują się historie sylwetek zapomnianych. Bohaterami reportaży są m.in.: Teresa Kudelska, Danuta Kierklo, Piotr Sawicki, Wiesław Szymański, Bukowscy, Augustis. Każda z nich przemawia w prostej formie, pozwala wejść w kuluary życia po części osobistego, dostrzec zapał twórczy, by w końcu pozwolić nam na spojrzenie w szerszym kontekście – konkretnej przestrzeni: teatru, architektury, fotografii, radia, a także refleksji nad funkcjonowaniem ludzi kultury w przestrzeni Białegostoku.
Spotkanie odbędzie się 6 lutego o godz. 18:00 w Spodkach WOAK (ul. św. Rocha 14) w Białymstoku. Rozmowę poprowadzi Olga Gordiejew-Pobot - dziennikarka Polskiego Radia Białystok. Spotkaniu towarzyszyć będzie także wystawa zdjęć Joanny Żemojdy
Autorka dotyka kwestii niezwykle istotnej i ponadczasowej – pamięci. Swoją poetykę buduje na fascynacjach odnalezionych w Białymstoku, historii miejsc i ludzi, przywołuje to wszystko na nowo, oddaje głos. Bo szkoda, by to, co raz wysłuchane, odeszło w niepamięć. Reportaż opisany nie jest dla autorki jedynie czasem przeszłym, jest uchwyconą ulotnością.
Sokołowska rozumie, jak działa i z czego jest zrobione radio, i na tym fundamencie tworzy całą intelektualną podróż w głąb istoty swoich bohaterów. Wie dużo o swoich rozmówcach, podchodzi do nich z dziennikarską rzetelnością, ale i czułością, stara się ich zrozumieć. Delikatnie spaja rozległą erudycję z subtelnie wyrażaną wrażliwością. Przeżywa ich historie, ale nie ulega pokusie milczenia. Jest po części radiowcem, po części literatem.
Dlatego też czytać te historie to trochę jak przeglądać album ze zdjęciami, w sensie dosłownym i w przenośni. Nieruchomy, niemy świat: obecna przy każdym reportażu fotografia, szczegół obrazu, przykuwa uwagę, zanurza nas w przeszłości, buduje skojarzenia, snuje sentymentalną gawędę, czasami nostalgicznie uwodzi… by przemówić wreszcie prawdziwym głosem, niemalże słyszalnym, radiowym, uwiarygodnić i ucieleśnić się w czasie teraźniejszym. Zderzenie czasów i spotkanie na nowo. Dzwiękoczułość – wrażliwość na głos, na słowo, dociekanie istoty.
