Artystki takie jak Justyna Kisielewska przypominają, że to właśnie dzieła minimalistyczne mogą być odczytywane jako ikony dzisiejszej kondycji ludzkiej.
Czy można mówić o decyzjach estetycznych w twórczości Justyny Kisielewskiej? Ona mówi, że chciałaby nie*. Jestem zdania, że wszystkie jej projekty mają duży potencjał aktywny i decyzja estetyczna zdaje się odsunięta na plan dalszy.

Mamy tu do czynienia ze specyficzną podróżą, nie tą romantyczną nomadyczną w poszukiwaniu lepszego miejsca. Zamiast podróż mówię raczej szwędaczka bez założonego efektu, mająca na celu samą szwędaczkę, a raczej korzystanie z dobrodziejstwa szwędaczki – jak można postrzegać rzecz, przechodząc obok niej po raz kolejny i kolejny? W jaki sposób można z nią koegzystować?

Szwędaczka jest bliższa temu, co robią zwierzęta – wracając w te same miejsca po własnych tropach, sprawdzając terytorium. Nawet jeśli granice przesuwają się na terytorium cudze, to Justyna Kisielewska sprawdza swoje możliwości w wymiarze bardzo cielesnym i wynika to z doświadczenia człowieka, po prostu. 

Justyna Kisielewska

Urodzona w 1986 roku w Narewce.
Zajmuje się malarstwem, rzeźbą, instalacją, działaniem…
Studia na ASP w Poznaniu w latach 2006 – 2012.
Dyplom z malarstwa w pracowni prof. Wojciecha Łazarczyka.

Więcej informacji na stronie Galerii Arsenał.