Wystawa zorganizowana we współpracy z Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej w Krakowie, została zaplanowana w dwóch odsłonach: pierwsza prezentacja w Muzeum Podlaskim w Białymstoku, druga zaś w siedzibie krakowskiego partnera od listopada 2015 r. Podzielona na dwie części ekspozycja przedstawia drzeworyty japońskich mistrzów ukiyo-e, to znaczy „obrazów przemijającego świata”. Do największych mistrzów tego gatunku należeli m.in. Utamaro (1753 – 1806), Hiroshige (1797 – 1858), Chokosai Eisho (czynny 1790 – 1800), których prace zobaczymy. Na jej drugą część składają się prace artystów współczesnych: Koji Kamoji, Małgorzaty Sady, Mieczysława Wasilewskiego, Wiesława Rosochy i Hirokazu Sugiury. Wystawa jest z jednej strony hołdem złożonym mistrzom sztuki japońskiej, z drugiej zaś propozycją artystycznego dialogu ze sztuką dawną i odmiennymi sposobami przedstawiania „obrazów przemijającego świata”.

Kuratorzy wystawy:
Koji Kamoji
Anna Król, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Kraków
Beata Mróz, Muzeum Podlaskie, Białystok
Aranżacja:
Koji Kamoji, Małgorzata Sady, Mieczysław Wasilewski, Wiesław Rosocha, Hirokazu Sugiura
Partnerzy:
Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie

Wystawa czynna do końca listopada 2014 r.

Od ponad 150 lat drzeworyty japońskie fascynują i zachwycają artystów, kolekcjonerów oraz miłośników sztuki. Otwarcie Japonii w 1854 r. dla kontaktów handlowych i dyplomatycznych z pozostałym światem roztoczyło przed mieszkańcami Europy i Ameryki obraz całkowicie odmiennej kultury oraz bogatą panoramę nowej sztuki. Egzotyczna tematyka, wytworne formy i barwy, mistrzowska precyzja wykonania mebli, porcelany, grafiki, obrazów, przedmiotów z laki i kości słoniowej spowodowały w Europie drugiej połowy XIX w. i na przełomie XIX/XX w. istne japońskie szaleństwo. Nieznane dotychczas w Europie wytwory kraju „Wschodzącego Słońca” stały się obiektem kolekcjonerskich pasji, nie tylko silnie wpłynęły na rozwój sztuki, lecz także na ówczesną modę, a nawet na przewartościowanie postaw estetycznych. Malarstwo, szczególnie zaś europejski plakat, wiele zawdzięcza inspiracji sztuką ukiyo-e. Artystów urzekły szerokie, płaskie formy obwiedzione wyrazistym, ciemnym konturem, zestawienie kolorów oraz rezygnacja ze zbędnych szczegółów na rzecz wydobycia nastroju i walorów dekoracyjnych.  Założeniem autorów wystawy jest próba nawiązania dialogu - rozmowy prowadzonej na różnych płaszczyznach. Wybór tematów pozostawiają odbiorcom. W tym ujęciu prace dawnych mistrzów nie są obiektami muzealnymi, lecz pracami artystów żywych, choć dawno temu działających. Nie wiemy, jakie rozmowy są możliwe między mistrzami ukiyo-e i pracami artystów współczesnych: Koji Kamoji, Małgorzaty Sady, Mieczysława Wasilewskiego, Wiesława Rosochy i Hirokazu Sugiury. Cokolwiek się wydarzy będzie ciekawym doświadczeniem, ponieważ każdy uczestnik tej wystawy pokazuje swój odrębny świat.