Jakub Szapiro, JoŜo (ur. 29 października 1897) był inicjatorem i pierwszym prezesem towarzystwa esperantystów w Białymstoku; od roku 1919 był delegatem Światowego Związku Esperantystów i wielokrotnie organizował w mieście spotkania pokongresowe i inne esperanckie wydarzenia; dzięki jego staraniom dawna ulica Zielona została przemianowana na Zamenhofa.

Szapiro był autorem m.in antywojennej broszury "Wojna światowa i esperanto" (1915), "Gawęd wesołego esperantysty" (1921), jednego z pierwszych - a może pierwszego - przewodnika po Białymstoku (1923) oraz licznych artykułów.
Jego aktywną działalność zakończyło wkroczenie do miasta wojsk niemieckich; 12 lipca 1941 r. Jakub Szapiro zginął rozstrzelany na Pietraszach.