Dodana: 27 marzec 2017 13:28

Zmodyfikowana: 27 marzec 2017 13:28

„Zuzanna albo beżowe, czarne, pomarańczowe” – sejneńskie Pogranicze w 100 rocznicę urodzin Zuzanny Ginczanki

O poetce opowie Jarosław Mikołajewski. Spotkaniu towarzyszyć będzie także słuchowisko autorstwa Jarosława Mikołajewskiego, w reżyserii Tomasza Cyza - wyjątkowy portret Ginczanki zbudowany ze śladów odnalezionych w jej wierszach i wspomnieniach.

Ilustracja do artykułu baner (1).jpg

Spotkanie poprowadzi: Małgorzata Sporek-Czyżewska

 

Kawiarnia „Piosenka o Porcelanie”, Międzynarodowe Centrum Dialogu w Krasnogrudzie

30 marca (czwartek) 2017 rok godz. 18.00  (wstęp wolny) 

JAROSŁAW MIKOŁAJEWSKI – poeta i eseista, tłumacz z języka włoskiego, autor książek dla dzieci, wieloletni dyrektor Instytutu Polskiego w Rzymie.

ZUZANNA GINCZANKA - właściwie Sara Polina Gincburg. Poetka, satyryczka z kręgu Skamandra i "Szpilek". Urodziła się w 1917 roku w Kijowie, zginęła w 1944 w Krakowie.

Jej pierwszym językiem był rosyjski, a polską poetką została ponoć pod wpływem wierszy Juliana Tuwima. Pochodziła z mieszczańskiej rodziny żydowskiej, ale dzieciństwo spędziła w Równem na Wołyniu, mieście Polaków, Żydów, Rosjan, Ukraińców, Ormian i Tatarów. Rodzice rozjechali się po świecie. Zuzannę wychowywali dziadkowie prowadzący skład apteczny. Latem 1931 r. zadebiutowała w szkolnym pisemku, trzy lata później zdobyła pierwszy laur poetycki w konkursie organizowanym pod patronatem warszawskiego tygodnika "Wiadomości Literackie". Po rozpoczęciu w 1935 r. studiów psychologicznych w Warszawie obracała się w kręgach lewicowo-liberalnych, poznawała pisarzy i poetów, spotykała się ze skamandrytami w Ziemiańskiej, a z Witoldem Gombrowiczem - w kawiarni Zodiak. Pisywała do "Wiadomości Literackich" i satyrycznych "Szpilek", a jej protektorem został Julian Tuwim. W 1936 r. wydała swój pierwszy i jedyny tomik poezji: "O centaurach".  - Gazeta Wyborcza 

 

Logo serwisu Twitter Logo serwisu Facebook