Spośród osób, które w minionym roku uzyskały stopień doktora lub doktora habilitowanego na Uniwersytecie w Białymstoku, tylko niespełna połowa to zatrudnieni tu nauczyciele akademiccy. To pokazuje, jak wiele osób spoza UwB (także badaczy z innych ośrodków) wybiera największą podlaską uczelnię na miejsce swoich naukowych awansów.

Witając uczestników spotkania, rektor Uniwersytetu w Białymstoku prof. Robert Ciborowski podkreślał, że jest to najważniejsza uroczystość uniwersytecka, która pokazuje, jak uniwersytet się rozwija.

- Promocje doktorskie i habilitacyjne są pokazem siły naukowej uniwersytetu. Awanse zawodowe, kolejne stopnie i tytuły są konsekwencją naszej ciężkiej naukowej pracy. To jest ta nagroda, którą Państwo uzyskują po wielu, wielu latach spędzonych przy książkach, w laboratoriach i w innych miejscach, które z punku widzenia Państwa pracy są ważne - mówił prof. Ciborowski.

O święcie nauki mówiła też w swoim wystąpieniu prof. Izabela Święcicka, prorektor ds. nauki i współpracy międzynarodowej.

- To dzisiaj nasi doktorzy i doktorzy habilitowani kończą pewien etap swojej pracy naukowej. Jesteśmy z nich niezwykle dumni. Możemy poszczycić się kolejnym zastępem młodych, ambitnych naukowców – powiedziała.

Przypomniała też, że w blisko dwudziestopięcioletniej historii Uniwersytetu w Białymstoku stopień doktora uzyskało aż 889 naukowców, a stopień doktora habilitowanego - 158. Gratulując nowym doktorom habilitowanym podkreśliła:

- Uzyskując stopień doktora habilitowanego udowadniacie swoją dojrzałość i samodzielność naukową. Równocześnie wchodzicie Państwo do kręgu osób, które będą odpowiadać za rozwój nowego pokolenia naukowców w roli promotorów. To jest bardzo trudna funkcja, ale bardzo ważna. Życzę sukcesów, życzę, aby Państwa osiągnięcia, wyniki badań były znaczące, abyście mogli Państwo zaznaczyć się mocno na mapie naukowej Polski i świata. 

W imieniu promowanych doktorów habilitowanych głos zabrał dr hab. Artur Krzysztof Modrzejewski z Wydziału Prawa UwB. Jak mówił, uzyskanie awansu kosztowało wiele trudu i wysiłku nie tylko badaczy, ale także ich bliskich, bo każdy naukowiec tak naprawdę przez pracę naukową jest w dwóch niezależnych związkach: ze swoją drugą połową i z nauką.

- I wbrew pozorom obie te relacje mają ze sobą wiele wspólnego. Pamiętacie ten moment, w którym wpadliście na temat, który był przedmiotem waszych dysertacji naukowych? Czy to nie było podobne do pierwszego zakochania, do pierwszego spotkania gdzie iskrzy, gdzie jest wzajemna chemia? Jak ten temat wydawał się fascynujący, piękny, niezbadany - pomimo tego, że być może ktoś mówił: odpuśćcie sobie, to nie jest temat dla was. Wy jednak, wiedzeni zapałem, powtarzaliście: widzę w tym związku przyszłość, widzę coś, czego inni nie widzą. Pamiętacie te pierwsze wspólne wieczory, rozmowy, przygaszone światło ekranu monitora? – żartował. Jak mówił, choć później, jak w każdym związku, nastąpił moment stagnacji, może nawet zmęczenia czy zniechęcenia, badaczom udało się przetrwać te trudne chwile: - Wy i temat jakoś doszliście do końca. I jesteśmy tu i teraz z uczuciem olbrzymiej satysfakcji.

Podziękowania promotorom, władzom uczelni i wydziałów złożyła w imieniu promowanych doktorów dr Ewelina Feldman-Kołodziejuk z Wydziału Filologicznego UwB. Pełnym wzruszenia głosem przypomniała:

- Swoje tezy badawcze formułowaliśmy w innym świecie, świecie, który odszedł bezpowrotnie. Pandemia koronawirusa, pogłębiający się kryzys demokracji europejskiej, kryzys humanitarny na polsko-białoruskiej granicy oraz wojna na Ukrainie potwierdziły nasze obawy, że świat nie zmierza w lepszym kierunku. Myślę, że nikt z nas nie podejrzewał, iż w dniu, gdy będziemy odbierać nasze doktorskie dyplomy nasi ukraińscy bracia i siostry będą walczyć o wolność, wolność ich i naszą. Walka o godność, o prawo do samostanowienia, wolność – to wartości, które zawsze leżały na sercu akademii. Wobec tak wielkiej tragedii, jaka jest wojna, trudno świętować sukcesy. Jednak myślę, że każdy obecny tu doktor może czuć się zwycięzcą. Nie straciliśmy nadziei, zdołaliśmy pokonać różnorodne trudności, a co najistotniejsze nie zwątpiliśmy w sens nauki, w moc akademii.

I dodała:

- Jesteśmy ambasadorami nauki, wiedzy i prawdy. W świecie, w którym zachodzą coraz szybsze zmiany, w którym ludzie coraz częściej nie potrafią odróżnić faktów od fałszywych informacji, jest niezwykle ważne byśmy używali naszego głosu. Jest nasz przywilej, ale także obowiązek.

Promotorów rozpraw doktorskich reprezentowała dr hab. Grażyna Michalczuk prof. UwB z Wydziału Ekonomii i Finansów UwB.

- Praca naukowa nie jest i nigdy nie powinna być tylko zawodem. Nauka to misja, poszerzanie horyzontów, stawianie pytań i szukanie na nie odpowiedzi. Ja dodam, że warto być otwartym i otwierać naukę. Dzielić się nią, by móc skorzystać z dorobku innych. Bo wiedza jest najbardziej wartościowym towarem na  świecie. Każde nowe odkrycie czyni nas bogatszymi – przekonywała prof. Michalczuk. – Wierzę, że będziecie kontynuować swoje indywidualne plany badawcze, z pasja stawiać pytania, hipotezy badawcze, że będziecie z pasją nauczać studentów. I odważnie mówić tak, jak mówił Einstein: że wiedza jest ograniczona, a ważniejsza od wiedzy jest wyobraźnia. I tej wyobraźni niechaj Wam nie zabraknie na kolejnych ścieżkach kariery naukowej.

Największa podlaska uczelnia ma uprawnienia do habilitowania w 7 dyscyplinach (nauki biologiczne, nauki chemiczne, nauki fizyczne, ekonomia i finanse, historia, pedagogika, nauki prawne). Uczelnia może też doktoryzować w zakresie 11 dyscyplin (ekonomii i finansów, nauk prawnych, pedagogiki, historii, nauk socjologicznych, językoznawstwa, literaturoznawstwa, nauk fizycznych, nauk biologicznych, nauk chemicznych oraz filozofii).

źródło: Uniwersytet w Białymstoku
oprac.: Paulina Dulewicz