Spotkanie z Katarzyną Leżeńską odbyło się o godz. 16 w księgarni Akcent, a o godz. 17 w Pijalni czekolady E.Wedel (ul. Rynek Kościuszki 17).

Katarzyna Leżeńska

Fot. www.lezenska.pl

Urodziła się w Warszawie w 1963 roku, wychowała w Białymstoku, gdzie ukończyła VI LO im. Zygmunta Augusta.

Absolwentka Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego ze specjalizacją teatrologiczną. Współzałożycielka jednego z pierwszych w Polsce liceów społecznych, w którym realizowała autorski program wiedzy o literaturze polskiej i powszechnej. Założycielka i pierwszy prezes Stowarzyszenia „Dom Tańca" organizacji non-profit popularyzującej polską muzykę i taniec ludowy wśród młodzieży miejskiej.
Jest autorką scenariusz serialu TVP „Kto ty jesteś?" (1999) oraz adaptacji powieści Bootha Tarkingtona „Siedemnastolatek" dla Teatru TVP (2000). Wymyśliła i zaprojektowała popularne witryny internetowe (m.in. www.PanTadeusz.com, www.Wajda.pl, www.bajka.pl).

Napisała słownik biograficzny „Kto jest kim w Panu Tadeuszu" (1999). Razem z Magdą Koziej opracowała zbiór „Listy dzieci do Ojca Świętego" (1999). Jest też współautorką, wraz z Dariuszem Wołodźko, wywiadu-rzeki ze Zbigniewem Zapasiewiczem „Zapasowe maski" (2003).
W lipcu 2005 r. ukazała się „Studnia życzeń", powieść rozgrywająca się m.in. na przedwojennym Podlasiu, w miejscach związanych z historią jej rodziny po kądzieli. Poprzednie to: 2004 „Z całego serca" (napisana z Ewą Millies-Lacroix); 2005 „Ależ Marianno!". Mieszka w Warszawie. Ma 14-letniego syna, Błażeja. (Radio Białystok – w cyklu "W przestrzeniach słowa").

Jej najnowsza powieść nosi tytuł: “Sądy i osądy”. Główną bohaterką jest Agata Weber, inteligentna sędzina, która rzadko waha się, wydając wyroki. Premiera książki odbyła się 4 września w Warszawie.

Fragment powieści: “Sądy i osądy”:
„Jadąc metrem do domu, przeczytała kolejny artykuł o leniwych i opieszałych sędziach. Dawno już przestała denerwować się obiegowymi mądrościami, rewolucyjnymi rozwiązaniami prosto z sufitu, oskarżeniami rzucanymi lekką ręką, choć czasami wyglądało na to, że najlepszym rozwiązaniem kryzysu w polskim sądownictwie byłaby natychmiastowa eksterminacja wszystkich sędziów. Najlepiej od razu z całymi rodzinami, bo to przecież wszystko, panie, jedna sitwa i bandyci. Na szczęście wyzbyła się również odruchu usprawiedliwiania wszystkich kolegów po fachu. Z oporami, ale pogodziła się z tym, że słabi i nieudolni sędziowie to zjawisko równie powszechne jak słabi i nieudolni lekarze, słabi i nieudolni mechanicy samochodowi, czy po prostu słabi i nieudolni ludzie. Dzisiaj, po całym dniu zmarnowanym na sali , zastanawiała się tylko, skąd biorą się te rzesze oskarżonych, podejrzanych, zamieszanych w sprawy najróżniejszego kalibru, którzy błyskawicznie uczą się, jak na wszelkie możliwe i niemożliwe sposoby odwlekać rozstrzygnięcie najprostszej kwestii. Chyba przybywają potajemnie zza którejś granicy, bo jeśliby wierzyć gazetom, tutaj po ulicach chodzili wyłącznie zwolennicy jasnych procedur oraz szybkich, skutecznych i jednoznacznych rozstrzygnięć. Najlepiej oko za oko, ząb za ząb – byle cudze. Bo własne oko i własny ząb, a szczególnie własny tyłek, to już zupełnie inna sprawa”.

Więcej informacji na www.lezenska.pl

Zobacz także