Województwo Podlaskie należy do międzynarodowej organizacji Konferencji Peryferyjnych Morskich Regionów Europy (Conference of Peripheral Maritime Regions of Europe - CPMR). Przedstawiciele władz samorządowych z regionów członkowskich spotykają się na corocznym Zgromadzeniu Ogólnym organizacji, podczas którego prezentowane są opracowane opinie i rezolucje. W roku 2006 odbyło się ono w dniach 25-26 października w Murcii (Hiszpania). CPMR jest organizacją, która umożliwia regionom członkowskim wpływanie na politykę Unii Europejskiej. Jako największe stowarzyszenie regionów w Europie (zrzesza 152 regiony), opiniuje postanowienia Komisji Europejskiej dotyczące przyszłej polityki Unii. Regiony w organizacji reprezentują politycy mający mandat wyborczy i sprawujący władzę w poszczególnych regionach Europy. Jest to cenne źródło informacji nt. prac, inicjatyw i działań instytucji europejskich. Członkostwo w tego typu organizacjach umożliwia aktywną obecność poszczególnych regionów we Wspólnocie Europejskiej. CPMR jest organizacją najbardziej aktywną spośród pozostałych zrzeszających regiony takich jak np. Stowarzyszenie Regionów Europy czy Stowarzyszenie Europejskich Regionów Granicznych i daje możliwość politykom regionów unijnych rzeczywistego lobbingu na rzecz swoich regionów. Ich głos, wsparty przez partnerów z organizacji i przedstawiony Komisji Europejskiej jako dokument CPMR, może mieć duże znaczenie w debacie na dowolny temat.

Podczas Zgromadzenia Ogólnego regiony członkowskie przyjęły Deklarację Końcową, która wskazuje na rozczarowanie perspektywami finansowymi na lata 2007-2013. Zwrócono uwagę na ryzyko związane z realizacją celu, jakim jest zapewnienie spójności terytorialnej Unii Europejskiej gdyż, pomimo że zapewniono solidarność z regionami słabiej rozwiniętymi to poziom nakładów finansowych jest niższy niż w okresach poprzednich.

W 2006 roku CPMR przedstawiła Komisji Europejskiej opinię, która została zaakceptowana przez Biuro Polityczne organizacji dot. budżetu Unii Europejskiej na rozwój sieci transportowej w latach 2007-2013. Budżet ten wyniesie 6,7 bilionów Euro i będzie rozdysponowany w 7 Programie Ramowym na rzecz Badań i Rozwoju. Zauważono, że po rozszerzeniu UE do 25 krajów i mając na względzie dalsze rozszerzenie, ta kwota, w proporcji do liczby ludności i powierzchni, jest znacznie mniejsza niż środki z lat 2000-2006, które wynosiły 4,17 bilionów Euro. Podkreślono, że budżet TEN-T nie powinien być traktowany przez instytucje unijne jako instrument finansowy zarezerwowany tylko dla regionów rozwiniętych by zapewnić im rekompensatę w związku z nieuzyskiwaniem środków z funduszy strukturalnych. Wyrażono opinię, że wśród kryteriów selekcji projektów powinny znaleźć się kryteria związane z dostępnością komunikacyjną regionów i równowagą terytorialną. Biorąc pod uwagę rozwój sieci transportowej należy łączyć to z budową "autostrad morskich", co przyczyni się do zapewnienia realizacji celu spójności terytorialnej.

Kolejną opinią, również zaakceptowaną przez Biuro Polityczne CPMR był "Wymiar Terytorialny Strategii Rozwoju Wspólnoty: model na 2007 i po 2013 roku", w której położono nacisk na włączenie władz lokalnych i regionalnych we wdrażanie paktu terytorialnego na rzecz Strategii Lizbońskiej i Goteborskiej. Ponadto, Biuro Polityczne opowiedziało się za przedstawieniem Komisji Europejskiej opinii CPMR dot. bezpieczeństwa morskiego (ERICA 3).

Następnymi dokumentami przygotowanymi przez sekretariat CPMR w formie noty technicznej była " Przyszłość Wspólnej Polityki Rolnej – z ang. CAP" zawierająca propozycje działań w tym zakresie. W przyszłości UE będzie odchodziła od płatności bezpośrednich (kompromis osiągnięty w ramach Światowej Organizacji Handlu dot. eliminacji wszelkich form eksportowania dotacji po roku 2014) i dlatego należy debatować nad sytuacją regionów, które obecnie najbardziej korzystają z takiej pomocy. Podjęte zostaną badania nad aspektem terytorialnym przyszłej CAP.

CPMR opowiedziała się też w kwestii Zielonej Księgi dot. "Europejskiej Strategii na rzecz Zrównoważonej, Konkurencyjnej i Bezpiecznej Energii". Uznano, iż Zielona Księga jest pozytywnym wkładem na rzecz większego bezpieczeństwa zaopatrzenia w energię w Europie, zmniejszenia emisji dwutlenku węgla i zwalczania globalnego ocieplenia, oraz służy przywództwu europejskiemu w obszarze rozwoju zrównoważonego. Bardzo ważne jest, aby wskaźniki i polityki sugerowane w Zielonej Księdze brały pod uwagę wymiar terytorialny Europy i uwzględniały sytuację regionów peryferyjnych. Ta sytuacja jest często paradoksalna. Z jednej strony są one wśród terytoriów, które obawiają się najbardziej negatywnych skutków obecnej sytuacji energetycznej, ale również nalezą do obszarów, które przynajmniej na pewnych poziomach, mogą najbardziej na tym zyskać. Często są one oddalone od głównych centrów produkcji i konsumpcji, co powoduje wysokie koszty dostaw. Ponadto są one bardzo wrażliwe na ceny energii ze względu na swe oddalenie, bo to bezpośrednio wpływa na ceny produkowanych u nich wyrobów. Jednakże wiele z tych obszarów może wykorzystywać odnawialne źródła energii a część z nich ma dostęp do tańszej energii z krajów trzecich. CPMR i regiony peryferyjne chcą wnieść swój wkład do europejskiej strategii w celu równoważenia rozwoju, konkurencyjności i bezpieczeństwa dostaw, jednak kwestionują instrumenty, które będą wykorzystywane do jej wdrożenia. Postuluje się np. stosowanie odpowiednich regulacji podatkowych by obniżać koszty paliw w oddalonych, słabo zaludnionych regionach.

CPMR zainicjowała również dialog z Komisją Europejską w dziedzinie polityki zatrudnienia i szkoleń. Grupie roboczej pracującej nad tymi zagadnieniami przewodniczyły regiony Sztokholm i Asturia (diagnozując sytuację społeczną wybranych regionów opracowały 12 studiów przypadku – również dla województwa podlaskiego). Zagadnienia związane z zatrudnieniem i szkoleniem są kluczowymi w osiąganiu celów Strategii Lizbońskiej. W opracowanym raporcie stwierdzono, iż sytuacja w badanych regionach jest bardzo różna (najlepszą sytuację mają regiony północne Europy), natomiast polityka dot. zatrudnienia i szkoleń jest niewystarczająco zintegrowana z innymi politykami rozwoju, co ma wpływ na konkurencyjność regionów. Pełny raport z działalności grupy roboczej zostanie omówiony 16 lutego 2007 na międzynarodowej konferencji.

W ostatnim roku CPMR zwróciła uwagę na kwestie takie jak np. zmiany klimatyczne, zintegrowane zarządzanie strefami brzegowymi w obszarach morskich oraz promowaniem roli regionów na różnych szczeblach zarządzania.

24 czerwca 2006 roku zawarte zostało porozumienie pomiędzy Programem Rozwoju ONZ i CPMR. Dokument ten powołuje wspólną grupę roboczą, w skład której wejdą przedstawiciele partnerów oraz zawiera plan działań dot. konkretnych inicjatyw m.in. takich jak:

• Międzynarodowy program na rzecz rozpowszechniania polityk na rzecz rozwoju zasobów ludzkich,

• Międzynarodowy program na rzecz szkoleń w dziedzinie stosunków międzynarodowych

• Międzynarodowy program na rzecz wymiany i rozpowszechniania rozwiązań innowacyjnych na poziomie zdecentralizowanym,

• Wykorzystywanie różnych programów ONZ i współpraca z agencjami ONZ w celu wspólnych działań na rzecz regionów

Więcej informacji: www.crpm.org