Po raz pierwszy w Operze i Filharmonii Podlaskiej – Europejskim Centrum Sztuki rywalizują organiści z całego świata. I Międzynarodowy Konkurs Organowy Białystok 2017 jest wyjątkowym wydarzeniem muzycznym w skali kraju i Europy. Obecność w Jury wybitnych polskich i zagranicznych profesorów uczelni muzycznych i jurorów konkursów międzynarodowych: prof. Bernharda Gfrerera, prof. Jana Bokszczanina, prof. Andrzeja Chorosińskiego, prof. Leopoldasa Digrysa, prof. Romana Peruckiego i prof. Daniela Zeretsky’ego to rękojmia wyboru artystów prezentujących najwyższy kunszt artystyczny. Organy Opery i Filharmonii Podlaskiej to instrument wielkiego formatu znakomicie przygotowany do tego, by wręcz wyczynowo występować w konkursach międzynarodowy, które w Białymstoku odbywać się będą co pięć lat.

Recitalem organowym w wykonaniu Andrzeja Chorosińskiego Opera i Filharmonia Podlaska w piątek 16 czerwca zainauguruje I Międzynarodowy Konkurs Organowy Białystok 2017. W pierwszej części koncertu usłyszymy Toccatę i fugę d-moll Jana Sebastiana Bacha, „Wełtawę” – poemat symfoniczny z cyklu „Moja Ojczyzna” Bedřicha Smetany oraz „Obrazki z wystawy” – cykl miniatur fortepianowych w transkrypcji organowej Modesta Musorgskiego. W drugiej części wieczoru usłyszymy III Symfonię c-moll „Organową” op. 78 Camille’a Saint-Saënsa w wykonaniu Bartosza Jakubczaka z towarzyszeniem Orkiestry Opery I Filharmonii Podlaskiej pod kierownictwem Pawła Kotli.

JAROSŁAW MIKOŁAJEWSKI – jeden z najbardziej cenionych polskich poetów współczesnych, tłumacz z języka włoskiego, eseista, reportażysta, autor książek dla dzieci, urodził się w 1960 roku w Warszawie.

Ażurowy stojak rowerowy inspirowany regionalnym wzornictwem ludowym został zamonto-wany przy wejściu do białostockich Spodków. W ten sposób Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury zainaugurował tegoroczną edycję akcji Folk on the Street. Kolejne działania to: mural na ulicy Radzymińskiej, wystawa tkaniny dwuosnowowej Lucyny Kędzierskiej i…. praca w polu czyli ozdabianie bel z sianokiszonką. Motywem przewodnim Folk on the Street 2017 jest wzornictwo tkaniny dwuosnowowej.

Wernisażem wystawy prac prof. Andrzeja Strumiłły Augustowskie Placówki Kultury rozpoczęły cykl wydarzeń związanych z rokiem Andrzeja Strumiłły w województwie podlaskim. Przed nami jeszcze promocja najnowszej książki artysty.

Wystawa odbędzie się14 czerwca 2017 (środa) o godz. 12.00 w Muzeum Rolnictwa im. ks. Krzysztofa Kluka w Ciechanowcu przy ul. Pałacowej 5.

W poniedziałek 12 czerwca w Galerii Parter Książnicy Podlaskiej im. Łukasza Górnickiego w Białymstoku rozpoczął się wernisaż wystawy poświęconej Felicji Raszkin-Nowak - dziennikarce, reżyserce, pisarce, siostrzenicy Jakuba Szapiro - słynnego białostockiego esperantysty. Wystawę otworzyli: Jolanta Gadek - dyrektor biblioteki, dr Barbara Olech (UwB) i Lucy Lisowska (Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska-Izrael), prof. Jarosław Ławski (UwB) a także gość specjalny - Beata Ruben - córka Felicji Raszkin-Nowak.

Już za kilka dni w sprzedaży internetowej, a pod koniec czerwca na sklepowych pólkach pojawi się „Płyta Tatarska” Karoliny Cichej i Barta Pałygi. To muzyczna wędrówka poprzez stepy, historię i oczywiście nasz region

Konkurs będzie promocją muzyki organowej oraz młodych wirtuozów gry na organach. Pierwsza edycja konkursu rozpocznie się 16 czerwca i trwać będzie do 22 czerwca. Kolejna planowana jest za 5 lat. Będzie to jedno z najbardziej znaczących wydarzeń muzycznych Polski Wschodniej.

Felicja Raszkin - Nowak (1924-2015) urodziła się w Warszawie, ale rodzinnie związana była z Białymstokiem, z którego pochodzili jej rodzice i w którym mieszkali jej dziadkowie, bliżsi i dalsi kuzyni. Jej wujem był Jakub Szapiro – dziennikarz, sławny białostocki esperantysta. Po wybuchu II wojny światowej wraz z rodzicami znalazła się w Białymstoku. W 1941 r. Niemcy rozstrzelali jej ojca w lesie na Pietraszach razem z wujem Jakubem Szapiro i 5000 innych Żydów. Z mamą i babcią przez 2 lata żyła w białostockim getcie. Udało się jej uciec z niego tuż przed jego likwidacją. Ukrywała się w jednej z podbiałostockich wsi w rodzinie zaprzyjaźnionego gospodarza. Z całej – licznej – rodziny oprócz niej przeżyła wojnę jeszcze tylko jedna osoba. Po wydarzeniach marcowych (na początku lat 70.) wyjechała do Kopenhagi. Współpracowała z Radiem Wolna Europa, propagowała w Danii polską literaturę.Swoje przeżycia spisała w książce Moja gwiazda (1991). Wspomnienia opatrzyła dedykacją: „Pamięci Tych – którzy dali mi życie i Tych – którzy je ocalili”.