Jak wyjaśnia prof. Małgorzata Dajnowicz, podlaska konserwator zabytków, kapliczka to wolnostojący obiekt murowany z cegły i tynkowany. Została usadowiona na wysokim cokole z płycinami, w formie aediculi z niszą zamkniętą półkoliście, ujętą parą pilastrów toskańskich, w której znajduje się drewniana rzeźba św. Floriana. Kapliczkę zwieńczono profilowanym gzymsem, nakryto dachem półokrągłym, pokrytym dachówką.

- Wartości artystyczne przedmiotowej kapliczce nadaje proporcjonalna, oryginalna, niezmieniona bryła. Ze względu na występujące w jej strukturze motywy pilastra toskańskiego czy płynność linii, kapliczka stanowi odzwierciedlenie sztuki barokowej. Stylistycznie i kompozycyjnie jest związana z założeniem kościelnym, bowiem została umiejscowiona na osi fasady kościoła parafialnego Świętej Trójcy – odnosi się w decyzji o wpisie do rejestru prof. Dajnowicz.

Kościół Świętej Trójcy jest przykładem architektury barokowej, został zaprojektowany w duchu baroku klasycyzującego, pozostającego pod wpływem architektury saskiej oraz oszczędnej w detalu i zrównoważonej w proporcjach architektury Tylmana von Gamerena. Od 1966 roku świątynia znajduje się w rejestrze zabytków województwa podlaskiego.

Zarówno świątynia Świętej Trójcy jak i przedmiotowa kapliczka są ważnym elementem religijnej świadomości wśród lokalnej społeczności. Stylistyka nowego zabytku stanowi uzupełnienie osiemnastowiecznej kompozycji założenia kościelnego.

źródło: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku
oprac.: Aneta Kursa