Senat UwB nadał prof. Wipszyckiej-Bravo godność doktora honorowego „w uznaniu Jej wkładu w rozwój nauki historycznej, a szczególnie dziejów Kościoła chrześcijańskiego w Egipcie, a także w budowę naukowego środowiska humanistycznego w Białymstoku.” Prof. Ewa Wipszycka-Bravo była związana z białostockim środowiskiem akademickim przez blisko dwie dekady, od 1972 do 1990 r. Na Wydziale Humanistycznym ówczesnej Filii UW w Białymstoku była w latach 1975-1977 kierownikiem Studium Zaocznego, a rok później została prodziekanem. W następnej kadencji, w latach 1979-1981, została dziekanem jednostki.

Podczas uroczystości prof. Wipszycka-Bravo wspominała te czasy i regularne podróże pociągiem na trasie Warszawa-Białystok. Jak mówiła, nie przeszkadzało jej to, nie ciążyło: „Ten wysiłek miał jakieś znaczenie. (...) Patrzyłam na to, jak rodzi się środowisko w mieście, które jeszcze niedawno takiej uczelni nie miało”. Sporo miejsca w swoim wykładzie prof. Ewa Wipszycka-Bravo poświęciła atmosferze towarzyszącej pracy akademików w realiach PRL – mówiła o toczącej się wówczas dwojakiego rodzaju walce: o wolność dydaktyki i o zatrudnienie osób, których życiorysy nie podobały się aparatowi władzy.  

Jak mówił w swoim wystąpieniu prof. Cezary Kuklo, wprawdzie Uniwersytet w Białymstoku należy do jednych z młodszych w kraju, ale jego społeczność od początku przywiązuje ogromną wagę do najwyższej godności w środowisku akademickim, jaką jest tytuł doctor honoris causa. I dodał, że wygłoszenie laudacji na cześć doktora honorowego „nie jest sprawą łatwą biorąc pod uwagę dziesięciolecia pracy twórczej, rozległość horyzontów badawczych, ogrom dokonań naukowych, sukcesy w kształceniu młodych pokolenia badaczy i sprawowanie rozlicznych funkcji przez profesor Ewę Wipszycką-Brawo”.

Prof. Ewa Wipszycka-Bravo zalicza się do grona najwybitniejszych polskich historyków starożytnych, jej naukowe zainteresowania obejmują wiele działów historii antycznej począwszy od Starożytnego Wschodu po epokę schyłku cesarstwa rzymskiego i kształtowania się Bizancjum. Jest autorką i współautorką nie tylko klasycznych monografii naukowych, ale także podręczników akademickich, podręczników szkolnych oraz książek i artykułów popularyzatorskich, a także licznych recenzji zamieszczanych na łamach ,,Przeglądu Historycznego’’ i ,,Mówią Wieki’’. Prof. Ewa Wipszycka-Bravo jest profesorem emerytowanym Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończyła studia na tamtejszym Wydziale Historycznym, tam też, w 1957 r., rozpoczęła pracę naukową. Tytuł profesora nauk humanistycznych otrzymała w roku 1990. W 2012 r. została laureatką ,,Polskiego Nobla’’ - nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w obszarze nauk humanistycznych i społecznych za ,,wszechstronną rekonstrukcję funkcjonowania wspólnot klasztornych w późnoantycznym Egipcie’’.

Prof. Ewa Wipszycka-Bravo jest osiemnastą osobą, której senat największej podlaskiej uczelni nadał godność doktora honoris causa.