Miłkowice-Maćki - to wieś nad Bugiem niedaleko Drohiczyna. Prawdopodobnie dla uczczenia działalności drohickiego sędziego Macieja Miłkowickiego, żyjącego tam w XV w. wieś otrzymała taką nazwę, pierwotna nazwa to Miłkowice Ruskie. Na północnym krańcu miejscowości, po zachodniej stronie drogi, wśród wiekowego drzewostanu znajdujemy drewniany kościółek z XVIII wieku, kryty gontem ze stylizowaną sygnaturką.  Kościół otacza stary cmentarz, a za jego kamiennym ogrodzeniem stoi kapliczka ze znajdującym się wewnątrz źródełkiem, któremu okoliczna ludność przypisuje właściwości lecznicze. Obok dzwonnica z 1800r., drewniana, konstrukcji słupowej, szalowana, kryta gontem  i kapliczka słupowa z XVIII w., barokowa, murowana.

Również w sąsiedztwie kaplica grobowa rodziny Smorczewskich, zbudowana w 1822 r. dla Jana Smorczewskiego, sędziego powiatu bielskiego i drohickiego; murowana z cegły, tynkowana.
Z dokumentów archiwum drohickiego dowiadujemy się, że kamień węgielny pod pierwotną kaplicę położono 6 lipca 1811r., zaś 14 grudnia utworzono tu filię kościoła drohiczyńskiego. W 1922 roku biskup wileński Jerzy Matulewicz erygował parafię w Miłkowicach (dziś należy do niej 12 okolicznych wsi). W latach 1936-37 kościół był gruntownie remontowany i powiększony.
Wnętrze kościoła zdobi XVIII- wieczny obraz z postacią św. Rocha – patrona tutejszej parafii, umieszczony w głównym polu barokowego ołtarza. W bocznych nawach usytuowano dwa barokowo-ludowe ołtarze z XX- wiecznymi obrazami. Do ważniejszych elementów wyposażenia wnętrza kościoła należy m.in. chrzcielnica barokowo-klasycystyczna, wykonana pod koniec XVIII w. oraz późnorenesansowa ambona( więcej informacji o niej można znaleźć w portalu: region→historia→spotkania z przeszłością).
Świątynia w Miłkowicach-Maćkach stanowi cenny zabytek architektury oraz niepowtarzalny element krajobrazu kulturowego Podlasia.

I.G. ROBiDZ w Białymstoku. Wykorzystano zdjęcia i materiały z własnych zbiorów.